Sena
@zynepsena
Yaşamanın dışında ve ötesinde, hiçbir şey beklemeden..
12 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Zamanın yükünü omuzlarımdan kaldırıyorum, benden istediklerini de. Yaşamım ölçülecek bir sey degil. Ne keçinin sıçrayışının ne de güneşin doğuşunun kendini kanıtlamaya gereksinimi var. İnsan yaşamı bir kanıtlanma degil, mükemmelliğe dogru içsel bir büyüme. Büyük güzellik kendini kanıtlamaz, o yalnızca vardır.
"Bitirdim ben..
Koydum lavtamı kenara.
Mor üçgüller arasında
Gölgeler asılı durdukça
Şakımak da sona erdi, şarkılar da.
Bitirdim ben...
Koydum lavtamı kenara.
Eskiden bülbüller gibi erken,
Çiy düşmüş çalılarda öterken,
Kestim artık sesimi.
Yorgun bir ketenkuşuyum şimdi.
Dudağımdaki ezgiler bitti,
Öttüğüm zamanlar geçip gitti.
Bitirdim ben..
Koydum lavtamı kenara."
Sayfa 402
Okur Takip Önerileri
Merhamet bilmeyen kalbinden öpüyorum
Benim seninle olan savaşım bitti,
Gözlerin istediğine gülebilir.
"Ve kitabın sonu şöyle bitiyordu; O ilk gördüğü, tanıdığı, güvendiği, sevdiği insan değildi artık Seven yanılmış, sevilen yabancılaşmıştı"
Sör Aleksi'nin dilinden düşürmediği bir söz vardı: " Kızlarım, ümitsiz hastalıkların, mukadder felaketlerin son bir ilacı vardır: Tahammül ve tevekkül. Elemlerde bir gizli şefkat var gibidir. Şikayet etmeyenlere, kendilerini güler yüzle karşılayanlara karşı daha az zalim olurlar."
Sayfa 223
