- Ben gönlünü müsrifçe harcayanı severim... Ben gönlü yaralıyken bile derin olanı, hiçten bir şeyle yok olanı severim. Ben kendini mahvedebileni severim...
-anlamadım
-Nietschze anne... Bir filozof... Duymuşsundur.
"Hiç olur mu? Artık senin, geçmişin karanlığında kaybedecek bir dakikan bile yok. Başını dimdik kaldır ve o güzel yüzünü pırıl pırıl geleceğe çevir. Bir şeyler üretmeye bak. Ancak o zaman daha iyi olabilirsin. Geçmişin karanlığında tükenerek değil.