Werther aşkını öyle ince ince yazmış ki çok etkileyici. Aşkını böyle dile getiren kim bilir içinde nasıl yaşamıştır. Bunu da tarif etmesi o kadar kolay değil. Seversin bu kolay, seni sevmeyeni de seversin bir şekilde. Ama hiç senin olmayacak birini hala sevmek üstelik hiç gelmeyeceğini bilerek. İşte Werther'in sevgisi öyle saf, öyle içten ve temiz bir sevgi. Lotte'nin yüreğinde başka birinin olduğunu bilerek seviyor. "Gönlünde biri var. Ben ikinci kişi olsam bile -belki o da değilimdir- bu beni kırmıyor. (Tabi bu Werther'e göre) Çünkü onun mutluluğu benim yaşama sebebim." diyor. Sevdiğinin asla senin olmayışını bilmek ne kadar kötü ne kadar büyük bir acıdır ki tarif edilemez. Werther'i de yaşamaya iten şey sevdiğinin nefes alması, onun varlığı.
Bazen insanın yaşam kaynağı sevdiğinin, gönlünde tarifsiz bir yer açtığının, var oluşu oluyormuş.
Sonunun böyle hüzünle böyle kötü bitmesini hiç istemezdim. Neden daha önce okumamışım diyorum. Her kitapseverin kitaplığında bulunması gereken bir eser. Çok güzel, dokunaklı bir kitap. Werther'in kimseyle paylaşamadığı, içinde yaşadığı acılara siz de ortak olun, onu yanlız bırakmayın.
