Fatma Pehlivanlı
@Ah_Milena
"Kitap bir limandı benim için... Ve kitaplardaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim." 
Cemil Meriç 
Bu Ülke
Paramedik
19 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Cevabı biliyorsun aslında" dedim. "Benim için hayat bir roman, herkes de roman kahramanı."
Sayfa 155
Acının bir tarifi olur mu hiç? Oluyor işte...
"Ağlasana Gamze!" dedim aniden. İkimizden birinin ağlaması gerekiyordu çünkü.
"Benim ağlamaya hakkım yok abla," dedi. "Bizim mahalleden onca bebe yetim kalmış. Analar gitmiş, babalar gitmiş. Benim bir oğlum gitmiş, nasıl ağlayayım? Utandım ağlamaya Zehra abla, anlıyor musun? Ağlayamam abla. Allah verdi bana o çocuğu, Allah aldı. Yabancı yere gitmedi ya!"
Gözleri yine uzaklaştı.
...
"Neye ihtiyacın var bacım? Bana en acilleri söyleyiver," dedim. Durdu Gamze. Düşündü.
"Şu boylarda oyuncak bir ayı varsa abla..." dedi. Elleriyle oğlunun boyunu tarif etmişti. Zaman boyut değiştirdi içimde.
"Tamam," diyebildim. "Elimde yok ama sana bulacağım o ayıyı."
...
Oyuncakçılardan fotoğraf atıyorlardı ama hiçbiri değildi. İçlerinden hiçbiri Arda değildi.
...
Sayfa 46
İkra!(Oku!)
"Kitap okumayan bir kimsenin, hiç okuma bilmeyen cahile karşı bir üstünlüğü yoktur!"
Sayfa 115
Okur Takip Önerileri
"Doğru yoldan sapmak bir insan için ne büyük aptallık! İnsanın tek gereksinimi güçlü bir vicdan! Böylece tüm dünyaya kafa tutabilir ve sana müdahale etmeye çalışanlara cehenneme kadar yolun var, diyebilirsin"
Sayfa 158 - Altın Kitaplar
Bozuk bir saatten çok ötesidir bazen yüreklerde kalan...
"Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter.."
Okumayan biri her ölçüde esir ve eksiktir...
"Biliyoruz ki ancak zerre kadar bir bilginin efendisiyiz.Kalan sonsuz büyüklükteki bilinmezliğin ise kölesiyiz."
Sayfa 328
"Kitaplar mükemmeldir."
Sayfa 138 - Altın Kitaplar
"Niye gül kokularının içinde değil de, barut kokularının içinde yaşamaya mahkûmuz hep?"
Sayfa 125 - Alfa Yayınları
"Savaş...Yıllardır, korkunç bir şey."
Hayır, ağlamıyorum! Sadece kalbim acı çekiyor...
"Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.
