Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Zümra
Zümra
@Alyuzumra
Evi Nepal'de kalmış Slovakyalı salyangoz
Matematik öğretmenliği
12 Ekim
99 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Masumiyet Müzesi ve Orhan Pamuk…
Herkese merhaba :)
Orhan Pamuk geniş bir hayran kitlesine sahip ve tabiri caizse pek “toz kondurulamayan” bir yazar olmasına karşın söyleyeceklerim benim edebiyat anlayışım çerçevesinde gelişmiştir ve ölçülü olan her eleştiriye de bilhassa açığım.
Öncelikle gerek yazarın Nobel ödülü almış olmasından gerekse en
Jane Eyre...
Öncelikle İngiliz edebiyatı hakkında tecrübe ettiğim ufak bir durumdan bahsetmek istiyorum. Bundan öncesinde Emily Bronte’nin Uğultulu Tepeler’ini okumuştum. Benim için önemli bir kitap olmakla beraber hem çok beğendim hem de oldukça başarılı buldum. Keza şimdi de aynı şeyleri hissettim. Uzun uzun yapılan mekan tasvirleri, doğa betimlemeleri o kadar güzel ki kitabı okurken kendinizi İngiltere’ de ufak bir kasabada, tarla kuşlarının cıvıltıları eşliğinde, yaşlı bir ağacın gölgesinde oturup tüm olayları bizzat yaşıyormuş gibi hissediyorsunuz. Kitabı bitirince içimi yine büyük bir hüzün sardı, Jane'e veda etmek beni çok üzdü :(
Kitabın içeriğine bakınca olay örgüsü çok güzel ve kalın olmasına rağmen çabucak bitirebileceğiniz akıcı bir kitap. Dönemin kadınlara yüklediği misyona rağmen çok güçlü bir kadın olan Jane çoğu zorluğun üstesinden gelmekle beraber yine sadece aşka yenildi. Eee ne demişler yiğidin boynunu sevda bükermiş :) Ayrıca değinmek istediğim diğer nokta, bir durumun gerçekleşmesi ne kadar imkansız ve zor görünürse görünsün olacağı varsa dağlar açılır, denizler kurur size yol olur. Kitabın sonunu okurken olanlara çok üzülmekle beraber ne getireceği belli olmayan hayata bir kez daha inandım.
Herkesin kesinlikle okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Keyifli okumalar dilerimm.
Martin Eden...
Hani olur ya çok şey hissedersiniz de bunları bir türlü cümlelere dökemezsiniz aynen öyle oldu bende kitap bitince. Resmen “içimde söylemek için can attığım o kadar çok şey var ki”.
Öncelikle Martin’in azmine hayran kaldığımı söyleyerek başlamak istiyorum. Çünkü artık dayanamayacağını düşündüğüm her olaydan daha güçlü çıkarak beni çoğu kez şaşırtmayı başardı. Ayrıca değişimi beni çok çok mutlu etti. Lakin yaşadığı hayal kırıklıklarını ben de onunla beraber yaşadım. Önce hissettiği duyguyu aşk sandı uğrunda çoğu şeye göğüs gerdi, sonra birer birer terk etti onu sığındığı tüm limanlar, en sonunda ise mutlu olacağını sandığı tüm hayalleri gerçekleşti ama onda derin bir umutsuzluk yarattı.
Yine de çok sevdiği mavi sularla buluştuğu zaman “ama ben bunları o zaman yazmıştım” dediği zamanlardan daha fazla mutsuz değildi bence.
Ona veda ederken içimdeki huzursuzluk artmış olsa da çok değerli bir eser olduğunu düşünüyorum. Şiddetle tavsiye ederimm.
Okur Takip Önerileri
Alişan hocayla geçen aylarda üniversitemizde verdiği bir söyleşide tanıştım. İmzalı kitabını almak nasip oldu. O kadar naif ve o kadar samimi birisi ki önce söyleşisini keyifle dinledim şimdi de aynı keyifle kitabını okudum.
Öncelikle eğitim fakülteleri bizleri öğretmenliğe hazırlasa da hiçbir bilgi kağıt üzerinde durduğu gibi değildir ve bunun gerçek hayata yansıması bambaşka olabilir. Bu kitapta Alişan hoca atandığı ilk yılda yaşadığı sorunları, bu sorunlara nasıl çözümler bulduğunu, mezun olurken her şeyi bildiğini sanıp aslında eksiklerinin çok olduğunu ve bu eksikleri nasıl kapattığını anlatmış. İyiki de anlatmış. Dilerim ki bizler de öğretmenlik yolculuğumuzda bu gibi rehberlerle sıkça karşılaşırız.
Okumanızı tavsiye ederim.
Keyifli okumalar…
Göğe Bakma Durağı…
Okumadan önce fazla anlam yüklediğimden midir bilmiyorum ama kitabı pek beğenemedim. Örtük bir dili var bundan dolayı yorucu olabiliyor. Bu durumu düşününce aklıma ilk Cahit Zarifoğlu geldi kendisi buzlara şiir yazsa da bir çok şiiri içimi sıcacık etmişti. Lakin Turgut Uyar’da aynı şeyi hissedemedim ve bu beni gerçekten üzdü. Yani ne yazıkki tek sıkıntı dili değil. Aynı zamanda yer yer ele aldığı konular fazla hassas ve rahatsızlık oluşturabiliyor okurken. Anlam bütünlüğünü yakalayamamış olması da cabası herhangi bir şiirini okurken yüzünüzde ister istemez anlamsız bakışlar oluşturuyor.
Kitabın ismini aldığı şiir zaman zaman kof ve bayağı ağızlarda harcansa da övgüye layık sayılı şiirlerinden olduğunu düşünüyorum.
İyi okumalar diliyorum herkese, şiirle kalınn
