Bülent SENYÜCEL
@AngelOak
( Sapiosexual )Okumak ve yazmak arasında mekik dokuyorum. Bir yanım okumaya, diğer yanım yazmaya çekiyor. Yazmanın; okumanın en güçlü yansıması olduğunu düşünüyorum. Haydi gelin! Birlikte hayal zengini dünyalar; inşa edelim mi?
Psikolojik Danışman
Ankara Üniversitesi Lisans
Mersin
Mersin, 4 Nisan
50 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Hani arada bir deriz ya:
"İki saat bana iki gün gibi geldi. Bitmek bilmedi bir türlü! "
Arada bir de:
"İki saat ne de çabuk bitti, hiç anlamadım! "
Diye söyleriz. Sanki zaman duruma göre uzun veya kısaymış gibidir dilimizde...
Oysa ki zaman aynı zamandır. Zamanı dilimize dolayıp;
"Kısa ama harikaydı! "
"Bitse de kurtulsam! "
"Zaman şu an dursa da hep böyle kalsam!"
Dediğimiz her cümle kimi zaman mutsuz, kimi zaman belirsiz ve kimi zaman da mutlu bir öykünün özet cümlesidir. Yaşadığımız pek çok öykünün kahramanı bizleriz. Daha da açıkçası öykülerimiz bizlerin hayatla kurduğumuz " Etkileşim Tercihleri" ile yazılırlar. Zaman da çoğunlukla bu öykülerin sabit değişkenidir sadece. Ve biz zamana kimi zaman yanılgılarımızı, kimi zaman da başarı ve mutluluklarımızı ifade etmek için söylemlerimizde yer veririz. En az dile getirdiğimiz şeyse sayısı az da olsa pişmanlıklarımızdır. Ama hayatı özümsemiş olgun insanlar tebessümle şunu benzer şeyler söylerler:
"Acısıyla tatlısıyla, yanlışıyla doğrusuyla dolu dolu bir hayat yaşadım. Mutluyum çünkü hayat bana kendimi olduğum gibi kabul etmeyi öğretti. Bu sayede hüzünlü günlerimden hep güçlenerek çıktım dahası mutlu olma fırsatlarını fark edebilme yetisi kazandım!’’
Kendinizi keşfedin, tanıyın ve kendinizi olduğunuz gibi kabul edin. O zaman gelişebilir ve kendiniz için en doğru tercihleri de yapabildiğinizi deneyimleyebilirsiniz.
İnsan dediğin nedir ki zaten ! Yarım kova kan, bir torba kemik...
Oben GÜNEY
Özlemek Ucuz Bir Lütuf Değil
Sahte vedalarla hayat dairemden çıkanları asla özlemeyeceğim. Sahte vedalarının benimle son konuşmaları olduğunu bir daha bana ulaşamayınca anlayacaklar. Hayatımda korkaklara yer yok. Eksik olsunlar. Gölge etmesinler hayallerimin üstünde. Çünkü hak etmiyorlar özlenmeyi. Bilmiyorlar ki özlenmek ucuz bir lütuf değil. Hak eden özlenir. Hak etmeyeni anılarımdan bile silerim....
Okur Takip Önerileri
"Şu anda bir yetişkin olsan da benim gözümde hep o küçük çocuk olarak kalacaksın. Annenin seni doğurduğu günü daha dün gibi hatırlıyorum. Tombul yanaklarınla üçlünün en irisiydin ve her zaman kıskandığım siyah saçlara sahiptin. Ciğerlerin kesinlikle çok güçlüydü ve seni annene verene kadar ağlamayı kesmedin. Sanki onun kollarındayken dünyadaki her şey yerli yerinde ve olması gerektiği gibiydi senin için."
Sayfa 13Kitabı okuyor
"Avukat diğer mektupları da iki erkek kardeşime vererek dağıtımı bitirdi. "Bay Kane'in vasiyetinin son hâlini gözden geçirmeden önce onun mektuplarını okumanız gerekiyor."
Mührü kırıp mektubu açarken boğazım düğümlendi. Tarih, mektubun Büyükbaba'nın komaya girmesine sebep olan üç yıl önceki kazadan bir hafta önce yazıldığını gösteriyordu.
Kahkahamı zor tuttum. Bir kayanın duygusallığına sahip, neredeyse NBA oyuncusu kadar uzun biri olduğumdan "tatlı ve küçük" kendimi tanimlamak için kullanacağım son sözlerdi. Büyükbaba her şeyi görmek istediği gibi gördüğü için bazı şeylerin farkında olmazdı ve mutluydu. Bu onun en iyi özelliğiydi ve aynı zamanda duruma göre de en kötü özelliği. "
Sayfa 13Kitabı okuyor
Kahveli Yolcu
Sen bunu hep yapıyorsun!
Gecenin sessizliğinde ,
Zihninin derinlerinde ,
Yüreğinin seni götürmek istediği yere,
Gitmek için kahvenden bir yudum alıyorsun
Kayboluyorsun yaramaz çocuklar gibi...
Kıskanıyorum pencereyi,
Yağmuru ve kahveyi...
Alıp götürüyorlar seni her gece,
Yokluğun dilimde pelesenk olmuş bir hece...
Sen kimbilir şimdi nerelerdesin,
Ben yokluğunda eski bir gaz lambası misali pejmurde...
Aşk olsun seni bulabilene...
Bülent Senyücel
Yalnızlığa Dair
Yalnızlık bazen en büyük dost olur. Bir kağıt, bir kalem ve bir kahve ile kelimeler ülkesinde yelken açtığında bütün dünya senin olur bir anda. Git gidebildiğin kadar...
"Yüzlerce Kane çalışanı ve iş ortağının baş sağiığı dilekleri arasında saatler ilerledikçe sabrım azalıyordu. Cenazelerden daha çok nefret ettiğim bir şey varsa o da insanlarla konuşmaktı. Tolere edebildiğim birkaç insan vardı. Büyükbabam onlardan biriydi.
Ve artık yoktu."
Sayfa 4Kitabı okuyor
Bir kitabı okumaya başladı
