Kitaptaki insan
Yazılan kitaplara bakınız. Bir insandan yahut insanlardan türemiş dertlerin kelime bütünleriyle oluşuyor. Söz gelimi, Aaaaah insanlar Ah.
Yine insanların birbirlerine zehir edecekleri güzel bir gün!
Sayfa 66Kitabı okudu
Sonuna kadar okuyun :’)
Şimdiye kadar tesadüf ettiğim insanlardan bir tanesi benim üzerimde belki en büyük tesiri yapmıştır. Raif Efendi’nin saf yüzü, biraz dünyadan uzak, buna rağmen bir insana tesadüf ettikleri zaman tebessüm etmek isteyen bakışları gözlerimin önünde canlanıyor. Halbuki o hiç de fevkalade bir insan değildi. Hatta pek alalade, hiçbir hususiyeti bulunmayan, her gün etrafımızda yüzlercesini görüp de bakmadan geçtiğimiz insanlardan biriydi.
Sayfa 1Kitabı okuyor
Her türlü ayrımcılığı yapan insanlar, konferansta bu güzel sözleri alkışlamakta sakınca görmüyorlardı. Biraz sonra olağan hayatlarına geri döndüklerinde, gene “insana insan olarak bakmayacaklar”, her türlü ayrımcılık ve nefreti körükleyeceklerdi. Neden böyle davrandıklarını açıklamak için sık sık “ama” diyeceklerdi. “Doğru ama” diye söze başlayıp, lafta savundukları ilkelere aykırı bütün davranışlarına mazeretler uyduracaklardı.
Dünyadaki en zayıf ve mutsuz yaratıklar insanlar, yine de canlıların hepsinden kendilerini üstün görüyorlar!
Sayfa 61Kitabı okudu
"İnsanoğlunun vebası kendini beğenmişliktir"
Sayfa 13Kitabı okudu