Sabitlenmiş gönderi
“Hayır Andrey,hayır!Bunları hatırlatma,diriltme bunları Tanrı aşkına!Hatırladıkça iyi olmuyorum ki,daha fena oluyorum.Hatıralar mutlu bir hayatın hatıraları olursa güzeldir;insana güç kapanmış yaraları hatırlatınca acı şeylerdir.”
“Ben ancak çocukken hiçbir şey düşünmeden,körü körüne inanırdım.”
Sayfa 67
211 syf.
·
Puan vermedi
·
25 saatte okudu
Okur Takip Önerileri
“Daha çok küçük yaşlarda bile,tek başına bir köşeye çekilerek kitap okumaya bayılırdı.”
Sayfa 19
“Kaldı ki insanın savaşmaya mecali de yoktu.İNSAN EN KÜÇÜK MECALDE SAVAŞIR.”
Sayfa 71Kitabı okudu
“Başlangıçta söz vardı.Söz olduğu için de,zaman içinde insan bununla,yani sözle o kadar bütünleşti ki,neredeyse etle kemik oldu.Yani söz bir uzuv oldu,insanın canından,hem de özünden bir parça.Söz,kan gibi damarlarımızda akmaya başladı,görünmez mühürlere dönüştü.Neden dersen,insan düşünceyi örneğin göremez.Ama düşünce vardır.Sözü de göremez.Söz ağzımızın iki dudağı arasından çıktığı zaman uçup gider.Havaya karışır.O sırada karşımızda ya da yanımızda biri varsa o kişi bu sözü duyup anlamını kavrayabilir.Yoksa da geçmiş olsun.Bir daha o sözün aynısını havada yakalayabilirsen ne âlâ.Ama o da olanaksız.Olanaksız.”
Sayfa 93Kitabı okudu
“Bu dünyada hiçbir nesneye huzur yoktur.”
Sayfa 102Kitabı okudu
“Ancak,insanoğlunun içinde,her durumda kaşıntı çıkaracak bir ur bulunur.”
Sayfa 93Kitabı okudu
“Ancak insanlar her şeyi hep geç akıl eder.”
Sayfa 94Kitabı okudu
“…kişi düşmanını en yakınlarında aramalıdır.Köroğlu boşuna “iyilik ettiğinden sakın kendini”dememiştir.Neden dersen,insanın gözü yakın mesafe söz konusu olduğu zaman,pek de iyi görmez.En uzak durduklarımız da bu nedenle yakınlarımızdır.”
Sayfa 97Kitabı okudu
“Dünya bir savaş alanıdır.Bu geçmişte de böyleydi,gelecekte de böyle olacak.Ve doğal olarak şimdi de öyle.Savaş alanı.”
Sayfa 102Kitabı okudu