Lilith
@Bansheeee
DM kalıcı süre servis dışı
evli
29 Ocak
1467 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Var olmayan bir şehrin varoşu, hiç yazılmamış bir kitabın ayrıntılarla dolu bir önsözüyüm ben. Hiç kimseyim ben, hiç kimse. Hissetmeyi, düşünmeyi ve sevmeyi bilmeyen biriyim. Henüz yazılmamış bir romanın karakteriyim; beni nasıl alt edeceğini bilmeyen bir yaratığın rüyaları arasında, daha önce hiç olmadığı kadar dağılmış halde, boşlukta dalgalanıyorum.
Sayfa 54
Bir kitabı okumaya başladı
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
132 syf.
·
Puan vermedi
Eskiden yazardım. İhtiyar bir adam olmadan önce. Oldukça ünlüydüm de. Sonra baktım, altmış sekiz küsur yılı yazı yazarak tüketmek olanaksız. Garsonluk yapıyorum işte. Geleneksel şenlikte palyaço kılığında olacağım. Kalın lütfen. Size de bir kılık ayarlarız. Bir ömre bir tek yaşamın az geldiğini bilirsiniz, bir yazarsanız.
Sizinle konuşurken gerçek acıyı hiç tatmadığımı düşündüm. Benim ülkemde acı, kemerlerle, kubbelerle örtülür, korunur, toplumsallaştırılır. Bireysel, sivri acı yok gibidir. Öğreniyoruz. Acemilik sancısı.
Alınabilecek her hakkın yüzyıl süreyle ertelendiği bir ülkedeydim. Ezilme, sindirilme korkusu. Ve sınıf çatışması.
Eski kendime dönmek için bir dönüş yolculuğu gerekiyordu. Eski bir öykümde bıraktığım ayakizlerini sürüyerek bu kente geldim.
..... hiç kimsenin yapamayacağı biçimde başardığı şey, dinlemekti. Belki şimdi pek çok kimse, bu da bir şey mi, herkes dinlemesini bilir diyecektir. Oysa hiç de öyle değil. Çok az kimse gerçekten iyi bir dinleyicidir.
...insanlar tiyatro istiyorlardı; çünkü hepsi tutkulu birer seyirci ve dinleyiciydi. Seyirciler, heyecanlı olsun, komik olsun, sahnedekileri kendi günlük hayatlarından gizemli bir biçimde daha gerçekmiş gibi görüyorlardı. Başka gerçeği izlemeyi seviyorlardı.