Günlerdir kapimi kimseler çalmiyor
Gögsümden içeri yoklugun siziyor
Bir demlik çayim var
Tütünüm de geçiyor
Duvarlara yazdigim her cümle agliyor
Evlerin isiklari tek tek sönüyor
Bu ev bu nagmeler pesimi birakmiyor
Geceler kara tren
Geceler
Yüklüyor bana seni
Geceler
Bende bir resmin var yüzüme bakmiyor