''İşte dişçiye gidiyorum.Bir sandalyeye oturup diş deldirmenin ne kadar hoş olduğunu biliyor musunuz?Eskiden bundan çok korkardım.Şimdiyse bütün bunların çok basit olduğunu anladım.Dişim ağrıyor...Önce kırmızı,turuncu bir iplik beliriyor...Beni rahatsız ediyor...Biliyorum ki onu olduğu gibi bırakırsam iplik genişleyecek,yoğun bir kütleye dönüşecek...Derken bir nokta haline geliyor ve ağrı kayboluyor.Sonra bunu farklı şekilde yapmaya başlıyorum.Koltuğa oturuyorum mesela.Hayır,bu ben değilim,başka biri,'o' oturuyor koltukta.Ben,yani Ş.ise,yanında durmuş,'onun'dişinin delinmesini izliyorum...Yani,bırak 'onun' canı yansın.Sonuçta canın yanan ben değilim,'o'.Ve ben bir acı hissetmiyorum...''
“Ruhu karanlığa sürüklenmiş insan günah işler,asıl suçlu onu bu karanlığa sürükleyendir.”
“Röntgenci,bir kişinin hareketlerini değil,davranışlarını gözetler.”
Sayfa 192Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Maalesef sonunda ikimiz de çıplak kalacağız.O vücuduyla,ben ruhumla.
Sayfa 50Kitabı okudu
O bakış,bir babanın oğluna bakması gibi değildi.Bir adamın,başka bir adama ihtiyacı olduğunu belirten bir bakıştı.İşin garibi,bu bir erkeğin diğer bir erkeğe attığı bakış,benim o andan itibaren baba-oğul ilişkisine girmemi sağladı.
Sayfa 8Kitabı okudu
Örneğin,bir gün ne kadar ayakkabı varsa,bir ipe geçirmiş,bunu bir dolap anahtarına asmış ve anahtarın üstüne,kolları açık,sivri uçları yukarda,dengede duran bir makas yerleştirmiştim.Bununla anneye kızgın olduğumu,evi terk etme yönünde buyruklar aldığım için beni koruması gerektiğini anlatmak istiyordum.Gerçekten de ayakkabılar gitmeyi,düzensizlikleri öfkeyi,ip,içinde yaşadığım gerçekdışılık gerginliğini,makas ise hem düşmanca duyguları hem de öfkeyi çözmek ve gerilimi kesmek için <anneme>gösterilen yolu simgeliyordu.
Sayfa 102Kitabı okudu
İçimde görülmemiş bir yok edici güç büyüyor ve beni her ne pahasına olursa olsun ortadan kaldırmak istiyordu. Aynı zamanda kendimi korkunç derecede suçlu hissediyordum...
Sayfa 84Kitabı okudu
Benim için delilik,gölgeye hiç yer vermeyen gözleri kör edici,acımasız bir ışığın egemen olduğu ve gerçekliğin karşıtı olan bir ülke gibiydi.
Sayfa 40Kitabı okudu
“Kendini başkalarına göründüğünden ya da görünebileceğinden farklı biri olarak görme ki,başkaları da seni başkalarının gözünde başka biri olmaya çalışan başka biri olarak görmesin.”
Sayfa 73Kitabı okudu
Başkalarının fikirlerini sağlama yapmadan hemen benimseme.
Sayfa 220Kitabı okudu
“Çoğu zaman resmiyeti olmayan mevkiler,olanlardan daha tesirlidir”
Sayfa 151Kitabı okudu
Büyükler sayıları sever. Onlara yeni bir arkadaştan bahsettiğinizde size asla işin aslını sormazlar. Hiçbir zaman,”Sesinin tonu neye benziyor? En sevdiği oyun hangileri? Kelebek koleksiyonu yapıyor mu?” Demezler. “Kaç yaşında? Kaç kardeşi var? Kaç kilo? Babası ne kadar kazanıyor?” Diye sorarlar. Sadece bunları bildiklerinde arkadaşınızı tanıdıklarını sanırlar. Eğer büyüklere,”Pembe tuğladan, pencerelerinde sardunyalar ve çatısında güvercinler olan çok güzel bir ev gördüm,” derseniz o evi hayal etmeyi beceremezler. Onlara “Yüz bin franklık bir ev gördüm” deneniz gerekir. O zaman “Ne kadar güzelmiş” diye bağrışırlar...
Sayfa 15Kitabı okudu
Öğrendim ki insan kendisini düşünerek değil,sevgiyle yaşar. Hiçbir insan canlı bedenine çizmelerin mi yoksa ölü bedenine meslerin mi lazım olacağını bilmiyordu...
Sayfa 59Kitabı okudu
Medea:Mitolojide kocasının sadakatsizliğinin intikamını almak için iki çocuğunu öldüren Kolida prensesi.
Sayfa 272Kitabı okudu
Nicholas o kelimeden nefret ediyordu. Arkadaşlar... Ne anlama geliyordu bu kelime? Tanıdık mı? Ahbap mı? Refakatçi mi? Onlar birlikte takıldığı insanlardı,hepsi bu. Birbirlerini tanımaya çalışmak gibi bir zahmete girmiyorlardı. Büyük bir balık sürüsünün bir parçası olmak gibiydi; sürünün içine girer,çıkardınız. Her defasında farklı yüzler olurdu ama hep belli bir düzen korunur ve hep aynı yöne yüzülürdü.
Sayfa 168Kitabı okudu
Yağmur ve fırtınadan sırılsıklam olmuş bir hâlde emin bir limana ulaşmak ne kadar güzeldir değil mi?
Sayfa 46Kitabı okudu
Sadece bir kuruntu muydu aşk, yoksa zayıf kimselerin hayatlarındaki boşluğa veya kaçınılmaz can sıkıntısına karşı korunmak için kullandıkları itibari bir yalan mı?
Sayfa 11Kitabı okudu
İçinde bulunduğum umutsuz durumda,insan bazı anlar bir saç teliyle bir zinciri kıracağını zannediyor.
Sayfa 137Kitabı okudu
Delirmek yaşatır derler ancak hiç değilse akıl acı çekmez;uyur, ölüye benzer.
Mermi suçluyu bulur.
Sayfa 27Kitabı okudu
Benim diğerlerinden farkım,garipliğim şu ki bizim hanım, yeni keşfetmiyorum,ilk haftalarda keşfettim ki bizim hanım hayvan... Evet hayvan... Adeta hayvan... Şaşırmayınız,bir kocanın herkesin içinde karısına hayvan demesine şaşırmayınız,bunu böyle söylemek için bu kadının ne kadar hayvan olmak lazım geldiğine insaf eden bakışı dikkate alınız...
Kuru ot üstünde Mariya’nın yanına uzanarak,”Ah gülüm,”dedi “ içim yanıyor ama yardım edemezsin ki! Sabret işin başı bu. Kitapta yazılı. Eğer biri sağ yanağına vurursa ona sol yanağını uzat...”
Sayfa 12Kitabı okudu
Yi Chin Ho hapisteydi. Devletin parasını cebe indirdiğinden değil,devlet parasının gereğinden fazlasını cebine indirdiği için hapisteydi. Eh her şeyin, para aşırmanın bile fazlası haramdı.
Sayfa 41Kitabı okudu
dans le vieux parc solitaire et glacé
deux spectres cherchent le passé
(Eski parkta,buzların ve karların içinde,
Geçmişi arayarak yürür iki gölge).
Sayfa 78Kitabı okudu
Demin seni görüp tanıdığım anda öyle bir uzun atlama yapmam gerekti ki, tüm hayatımın üzerinden atlamam gerekti o zamana ulaşabilmek için.
Sayfa 44Kitabı okudu
Ve bütün keşiflerimizin sonu
Başladığımız yere dönmek olacak
Ve orayı ilk kez göreceğiz
Sayfa 192Kitabı okudu
