Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
belial mom
belial mom
@Belialmom
Her şey normalmiş geliyor fakat öyle değil. Sorgulanmıyor, kabul ediliyor , rol veriliyor, sorumluluk yükleniyor , açgözlülük tuhafsanmıyor. İnsanın düşüncelerini-duygularını dile getirememesi, anlaşılmaması,bastırılması..Bir bebek gibi ayaklarını dizlerine çeke çeke cenin pozisyonuna gelip öylece kalıyorsun, yok olmayı dilemek ve yok olmak artık senin için önemsiz hâle geliyor. Varlığın, bulunduğun zamana kadar yaptıkların, verdiklerin, çabaladıkların, aslında hepsi sen yok olana dek sürecek. Her şey bitiyor...
Okuyup bitirdikten sonra, daha geniş bir perspektiften olaylara bakacak olursam.. İnsanların rol üstlenmekten önce(anne,baba,eş) birey olduğunu unutmamak gerekiyor. Her zaman bir eş (örnek)olarak o duyguyu barındırarak değil de bir insan olarak karşıdaki insanı dinlemeyi öğrenmek gerek. Kitap güzel bir kısımda ön yargıya da değinmiş. Tanımadıklarımıza karşı olan hariç, sevdiklerimize bile o kadar ön yargılıyız ki. Duyduğumuzu ya da gördüğümüzü hemen kabullenmeye. Sorgulamadan üstünde baskı kurmaya. Ondan sonra öğrenilen gerçeklerin altında ezilip büzülmeye. İnsanlar zihnini, zihnine giren düşünceleri kontrol altında tutması gerekiyor yoksa ileride yaşanabilecek bombardımanların sorumluluğunu alamayacak kadar yorgun olacaklar. Hisler, yaşantılar, karmaşıklıklar tamamen gerçek hissettiriyor. Güzel bir hikâyeydi,bitti.
