Nuri pakdilin fethu gemuhluoglu na duyduğu sonsuz dostluk...
İçinde onunla inanılmaz bir tanışma isteği taşıyor. Defalarca kapısına gidiyor, penceresinden görüyor onu lakin cesaret edip giremiyor içeri. Bu bana çoğu gençte olan, sevdiği biriyle tanışmak konuşmak isteyip de "ne diyeceğim ki karşısına geçsem" diyen beni hatırlattı. Çünkü Nuri pakdil de aynısını söylüyor. Ve en sonunda bu karşılaşma gerçekleşiyor.
Diyor ki bir devrin fethi abisi için ONUNLA İNSAN ÇOĞALIYORDU
Aslında bütün sözlerim israf şu tek cümle yeterdi bu kitap için yahıt fethi abiyi tanımak için
BİR İNSAN BİR ORDU OLUYORDU ONDA
BağlanmaNuri Pakdil · Edebiyat Dergisi Yayınları · 20121,920 okunma
