Bilge kavuk
@Bilgekvk
Kendimizden geçiyoruz mis kokulu acılarla...
Hatay, 14 Temmuz
168 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Kim bilir, belki de haklıydı. Belki de hiçbir şeyde hakikat yoktu, hakikatin kendisinde bile; hakikat diye bir şey yoktu.
Seni en çok mutlu edecek şey neyse onu yap!!!
Sayfa 473
Haritasız ve dümensiz kalmış, gideceği limanı olmayan bir gemiydi...
Okur Takip Önerileri
Seni bu akşam kitap okuyan diğer adamlarla tanıştıracağım...
Başarı, keyif aldığın şeyi yapmak değil, onu yaparken haz duymaktır.
En ağır silleleri vursa da kader,
Ezilir belki ama eğilmez başım.
Ümitsiz köleler durumuna düşecek kadar alçalmayan adamları başarıya iten sivri bir mahmuzdu yoksulluk.
Sayfa 241
Oysaki aşk, aklın ötesinde, üstündeydi...
Sayfa 222
Ona âşık olacağımı aklıma bile getirmezdim ama âşığım işte...
Aşkın akılla alakası yoktu. İnsanın âşık olduğu kadının mantıklı düşünüp düşünmemesi önemli değildi. Aşk, aklın üzerindeydi.
Sayfa 132
Onu öylesine çok, öylesine feci ve öylesine ümitsizce seviyordu.
Sayfa 118
Bilgi, bana bir harita odası gibi geliyor. Kütüphaneye her gidişimde bunu düşünür, etkilenirim. Öğretmenlerin rolü, çocuklara harita odasının içinde ne olduğunu sistemli biçimde öğretmek. Öğretmen, harita odasındaki rehberdir, hepsi o.
Sayfa 103
Ne söylediğinizi, biraz da nasıl söylediğiniz belirler.
Teselliyi şiirde buldu ve çok şiir okudu; daha çok basit ve anlaşılır şiirleri beğeniyordu. Güzelliği seviyordu ve güzelliği şiirde buldu.
Bir kadının yüzüne bakıp sarhoş olacağımı hiç sanmazdım.