Demek ki her yaşantımda, bakalım nasıl oluyor diye ilgisiz gözlerle kendimi seyretmiştim.
Sayfa 65Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bir ağacı, kuşu filan seyrederken değil, düşünürken sevmiştim. Hayır belki de kendimi yaşanacak güzel günler işin saklamamıştım: belki de sadece duygularımda her zaman biraz geç kalıyordum.
Sayfa 66Kitabı okudu
Beni anlamıyorlardı. Zarar yok. Zaten beni, daha kimler anlamadı.
Sayfa 73Kitabı okudu
Fikirlerimiz onları taşıyacak kudrette olduğumuz nispette bizimdirler.
Sayfa 85Kitabı okudu
“İstersek bütün ömrümüzü bir dua haline getirebiliriz.”
“Dua, ruhun Allah’la karşılaşmasıdır. Bunun için de kendi kendisini idrak etmesi yeter.”
Sayfa 71Kitabı okudu
Ona göre esas olan, zaman dediğimiz şeyi insan ruhunun benimsemesi, bir meyve ısırır gibi, kendi izlerini ona kuvvetle geçirmesiydi.
Istırap insanoğlu için gündelik ekmek, ölümse sadece bir kaderdi, ikisinden de kaçınılmazdı. Asıl dava, derin bir şekilde yaşamak ve kendi kendisini gerçekleştirmek, ölümlü hayata şahsi bir çeşni vermekti.
Sayfa 64Kitabı okudu
O gece molla bey, ilk defa olarak, insani zaafın da bir nevi kuvvet olduğunu öğrenmiş, büyük kartal uçuşlarının alıp götürmediği yerlerde sabrın, küçük ve devamlı çalışmanın, kanaat ve tevekkülün birtakım şeyler, hatta çok iyi şeyler yapabileceğini samimilikle düşünmüştü.
Sayfa 31Kitabı okudu
