Büşra
@Booksloverwoman
Evli
Önlisans
Kayseri
39 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kırmızı /Kesi
Perdelerin ardında tutsak kalan, ibne derler aman diye korkup bunu saklayan, ona sesini çıkarmayacak bir kadın bulup evlenip çoluğa çocuğa karışan Özgür müydü kurban?
Yoksa tüm gençliğini onunla geçiren, ona çocuklar veren, evi temizleyip güzel yemekler yapan, iyi bir eş olmaya çalışarak sayısız tülleri arasında kendini 'gelin' sanan... Gerçeklikten uzaklaşmış, bir gün sevilmeyi bekleyen ben miydim?
Kimdi gerçek kurban?
Sayfa 144 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Sarı /Yansıma
Neden bilmem çoğumuz bekârdı. Aslında nedenini biliyorum ama bende öyle hissettiğim için zor itiraf ediyorum. Kimse kimseyi beğenmiyor, kendine layık bulmuyordu. Bu kadar basit! Asıl yalnızlığımız gereksiz böbürlenme hâlimizden doğuyordu. Tabii ki hiçbirimiz bunu yüksek sesle söylemiyordu. Popomuzun bir lobu fazla yüksekte, diğeri de çok ezikti. Ama eş seçerken kendimizi bilmez oluyor, üstün taraflarımızı kendi gözümüze sokuyor, değersiz kısmı yok sayıyorduk. Öyle olunca da herkes ya eğitimsiz, ya şişman, ya kısa boylu, ya da kültürsüz kalıyordu. Aynayı asla kendine çevirmeye beyaz yakalı, aslında kendine çok benzeyen eş adayına burun kıvırıp yalnız hayatına, başka insanlar bulabileceğini sandığı İnternet âlemine dönüyordu.
Sayfa 122 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Beyaz /Kırık
Hayat istemli ya da istemsiz geçiyor, zaman akıp gidiyordu. Suluboyanın birbirine karışan renkleri farkına bile varmadan senin iradenden çıkıyordu. Her seçim bir şeylerden vazgeçiriyordu bizi. Ve geri de gelmiyordu. Sadece sesi, hatta tınısı kalıyordu geriye.... Annemin şen kahkası gibi...
Sayfa 119 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kahverengi / Noksan
"O kadar nefret hissi uyandırıyorsun ki insanda, annem bile öldürmek için seni seçti!"
Sayfa 107 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Kahverengi /Noksan
Her zaman yaptığı en iyi şey, başkalarının suçlu olduğuna onları inandırmasıdır! Tüm koşullarda başkaları bir şeyler yüzünden suçludur, haksızdır, çıkarcıdır; iftira atıyor ya da yalan söylüyordur. Ama o hariç tüm dünya suçludur!
Sayfa 101 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Lacivert /Dipsiz
İkame bir çocuk oldum onun için. Kaybedilen iyinin yerine koyulan kötü bir kopya... O kopyaya öyle bir yapıştı ki beni hem suçlu hissettiriyor hem de öfkeli. Ona acısam mı kızsam mı bilemediğim derin bir kuyunun içinde... Kuyunun kapağını ne zamn kaldırsam aynı karanlık gözleri görüyorum. Tekrar eden sesi uğultu ile yankılanıyor. "Sen benim yavrumsum, artık sen varsın!"
Sayfa 97 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Lacivert /Dipsiz
Öldü demek zor. Ölümün geri dönüşü yok. Ama kayıp bulunabilir, yakalarsın sanki elini uzatsan ya da iyi ararsan... Öldüler! Hayat annemin iki göz ağrısını elinden aldı ve onu tekne kazıntısı benimle baş başa bıraktı. Bu gerçekten kimin cezasıydı? Elinde kala kala ben kalmıştım.
Sayfa 96 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Lacivert /Dipsiz
Acı ne kadar büyürse insan da o kadar bencilleşiyormuş meğer... Beni anlayan da önemseyen de kimse yok sizin anlayacağınız!
Sayfa 89 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Turuncu /Kim Bu
İşte bu kadardı. Normali göstermek için bile korkunç demek gerekiyordu şu zavallı insancıklara... Âdem ve Havva'nın soyu dışarıya hep 'en iyi' hâlini göstermek ister değil mi? Sosyal medyanın ne suçu var? Hep 'el iyisi' değil midir zaten şu zavallı insancıklar?...
Sayfa 80 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Turuncu /Kim Bu
Artık insanoğlu ne yaparsa göstermek istiyordu. Gördüğü kadar var olduğunu sanan, beğenildiği kadar değerli olduğunu zanneden bir nesil vardı. Herkes takipçisi kadar konuşuyordu. İnsanların sahte olduğu kadar saldırgan da olduğu bir âlemdi burası. Bazen görmediğine, bilmediğine sataşmak hatta saldırmak ne kolaydı. İnsanlar bir yere ait olma duygusuyla hemen taraflara ayrılıyor, kendi yanında olmayanı ise yerin dibine sokuyordu.
Sayfa 78 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Mor/Ötesi
Gerçek bir aşk, illa bir meyve ile taçlanmalı mıydı? Her aşkın bir meyvesi olmalımıydı yani? Ya da o meyve ağacı bir aşkın ortasına kaos ve acıyla kök salıyorsa, taşınalı mıydı?
Sayfa 69 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Mor /Ötesi
"Bak," dedim, "Ne güzel anlaşıyor çocuklar, biz de evlenmek üzereyiz. Bu konuya açıklık getirelim. Eğer istemiyorsan baştan bilmek istiyorum." Susuyor sadece, hiçbir şey demiyor. Bekledim, kızdım, bende sustum ama ses gelmedi karşı taraftan. Ağladım ettim. Tık yok. Anladım ki sessizlikte bir cevap. Hem de güçlü bir cevap!
Sayfa 67 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Mor/Ötesi
O hiç değişmeyecekti. Buna hazır mıydım? Şiödi bunları sorguluyorum. Dün gece korkunç bir tartışma yaşamamışız gibi davranıyor hâlâ. Ona tüm kalbimle bağırdığımı, onu sarstığımı görmezden geliyor. O hep böyle yapar zaten. Bir sorun varsa görmezden gelir, yokmuş gibi yaşamaya devam eder. Ta ki o sorun bir irin gibi patlayıp her yere bulaşan kadar... Beni de görmezden geliyor. Oysa ona çok net anlattım. "Bir çocuğumuz olsun istiyorum," dedim. Hiç bu kadar net söylememiştim. Bence zaten istediğimi biliyorsun ama kulağının üstüne yatıyordu.
Sayfa 66 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Siyah /Kapkara
Alt kata indiğimde, tavana baktım. Sanki yukarıdan sızan bir duman gibiydi kederi, dalga dalga yayılıyordu aşağıya ...
Ona hayran olan ben, şimdi ona o kadar acıyordum ki...
Ne tuhaftı bu insan denen varlık, hayran olduğunu kıskanıyor, yakın olduğuna acıyor, öfkenkelendiğini yüceltiyor, sevdiğini öldürüyordu.
Sayfa 52 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu
Gri/Öteki
Muharrem :Haram kılınmış, demekmiş. İçim ürperdi. Kötülük yıkıcı bir sulu boyaya... Hayatıma yayılmış, kenarından taşmış, etrafa bulaşmıştı. Pis kokan bir adım var, içi nefret dolu. Öfke dolu... Bir çocuğa yapılabilecek en kötü şey, ona bir isim vermek olmalı! Bana verilen isim, nereye gidersem gideyim peşimi bırakmayacak. Haram kılınmış bir geçmiş gibi...
Sayfa 25 - Yediveren yayınlarıKitabı okudu