Nefsimizi büsbütün öldürmedikçe, varlığa sevinmeyip
yokluğa yerinmedikçe, ruhumuz hür ve serbest olmayacaktır. Dünya bağlarından kendini tam anlamyla kurtaramayan kimse, perdeden (perdenin ardındaki nurdan) uzak düşmüş bir leştir! Bu perdenin mahremi olacak kişinin uyanık bir gönle sahip olması gerekir. Zâhirî hayatla sıkı alışverişte olan, derûni hayatın eri olamaz!