Yağmur
@Camm
Bence siz üstinsana bir köprü değilsiniz.
84 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
+İnsanlar sevmedikleri şeyleri öldürmek zorunda mıdır?
-İnsan nefret etmediği şeyi neden öldürsün?
+İnsanların yanlışları, onlardan nefret etmemizi gerektirmez.
-Ne! Bir yılanın seni iki kez ısırmasına izin verir misin?
•Bu, sahile gidip koca okyanusa her zamankinden az dalgalanmasını söylemeye benzer. Anne koyun kuzusu için ağlarken, kurtta merhamet bekler mi? Dağların zirvelerinde ki çam ağaçlarına, rüzgar çıktığında dalların savunmamalarını söylemen daha yerinde olacaktır.
"insanlardan nefret edecek gücü olmadığı gibi onları sevme arzusu da yoktu."
"Gözlükle geliyorum karşınıza. Sizin güzelliğiniz gözlük istemez, biliyorum; insan kör olmalı ki görmesin güzelliğinizi! Ama biliyorsunuz ki yıldızlara bile dürbünle bakıyor insanlar."
Okur Takip Önerileri
"Şuna inandım: Ölüm asla bir insanın duygularını solduracak bir şey değildir."
"Yaşarken herkes eksiktir. Böcekler ve küçük kuşlar, hayatta oldukları ve hareket ettikleri sürece mükemmeldirler; ancak öldükleri anda sadece birer ceset olurlar. Ne tamamlanır ne de eksilirler, sadece hiçliğe dönerler. İnsanlar içinse durum tam tersidir. Bu noktada, insanın öldükten sonra en insani hâline dönüştüğü paradoksu da geçerli oluyor herhalde."
"Hem dünyada kim var, hayatında bir kez olsun aklını kaybetmeyen? Kim bilir, ben de sana içimi döksem, kendinden daha akılsız bulursun beni."
+"Olan oldu bir kere. Geçmiş, geçmişte kalır."
-"Sen düne geçmiş mi diyorsun?"
Sayfa 126
"Şu yaşananları bir kitapta okusaydım oturur ağlardım."
"Senin üzerinde ne gibi bir etkim olmadığını biliyorsun. Hiçbir etkim olmadığını sık sık, övünerek söylerdin; övünmekte haklı olduğun tek konu da buydu zaten. Aslına bakarsan, sende etkileyebileceğim ne vardı ki? Beynin mi? Beynin gelişmemişti. Hayal gücün mü? Hayal gücün ölüydü. Yüreğin mi? Yüreğin daha doğmamıştı. Hayatta karşıma çıkan insanlardan, herhangi bir açıdan, herhangi bir yönde etkileyemedigim tek kişi sendin. Sana bakmaktan hasta düşüp ateşler içinde, çaresiz yattığımda, bana içecek bir bardak süt bulmanı, bir hastanın temel ihtiyaçlarını karşılamanı, kendi paramla birkaç yüz metre uzaktaki bir kitapçıdan bana bir kitap almanı sağlayacak kadar bile etkim yoktu üzerinde."
"Hakkımda tüm bu söylenenleri ben söyleyebilsem harika olurdu!"
"Her birimize uygun görülen yazgı ayrıdır. Senin payına özgürlük, zevk, eğlence, rahat bir hayat düştü; sen buna layık değilsin. Benim payıma rezalet, uzun bir mahkûmiyet, sefalet, yıkım, yüz karası düştü, bende buna layık değilim... hiç değilse şimdilik."
"özgürlüğe, kitaplara, çiçeklere ve aya sahip olan kim mutsuz olabilir ki?"
"O karanlık günlerde, hayatımın o en karanlık günlerinde bile, seni teselli etmek istediğim anlar vardı."
"Bugün yüreğimde sevgi olmalı, yoksa günün sonunu nasıl getiririm?"