“Ard - arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül - gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim. “
“”Ondan kaçarak, onu korumak, onu krizlerimden uzak tutmak istemiştim, o peşimden gelmişti. Hala beni iyileştirme umudu taşıyordu. Benim hastalığımın kendisi olduğunu bilmiyordu. “”