"Fikirlerinize katılmıyorum, ancak; fikirlerinizi açıklamanız için canımı bile veririm." diye bir sözü yoktur. Bu sözü uyduran insan sayın Evelyn beatrice hall' dır. Sözün aslı şu şekildedir: Kendinizi düşünün ve diğerlerinin de bu ayrıcalığa sahip olmasına izin verin.
Taylan kara edebiyatla ahmaklaştırma felsefe ile çökertme 2
Değerinin altında satılan tek bir şey vardır, emek.
Bu söz bana aittir.
İzmaritten farkım kalmadı desem,
Çok mu abartmış olurum halimi?
Doğrusu parasız yaşamak zor,
İmkansız sabahları uyandığında
İştahla kahvaltı edip işe gitmek,
Hayallerimde bile kendime merhamet etmem,
Neden böyle kötümserim, çünkü kırkımı geçiyorum,
Kadınım yok hiç evlenmedim,
Saadet nedir hiç bilmem
Kadınım olsunda varsın güzel olmasın kimene,
Gülsün de nazlanmasın sevişmeye razıyken,
İki kadeh içtim mi Sophia loren su dökemez eline.
Harcım değilmiş evlenmek,
Kim diyor: Eşine karı diyenler,
Koca olmakla bitti sanmışlar aşkı,
Kırkımı geçeli tek korkum yalnız ölmek değil ki,
Sevdiğin kadına bakmadan öylece kalmak,
Elbet geçim zor, mutluluk piyangoda,
Bilmez miyim hovardalık etmeyi?
Dön dolaş yatak boş, mezara girer gibi her gece benim halim,
Nasılda kötü tek başına yaşamak,
Yemek, içmek, uyanmak.
Son dört ayda okuduğum en güzel roman George duhamel'in Gece yarısı itirafı dersem abartmış olmam.
Louis Salavan müdürünün kulağının kenarındaki et benini yalamaya çalılırken işten atılır. Roman böyle başlıyor. Normalde burda kitabı yarım bırakırdım; ama hayır Sabahattin Eyüboğlu'nun önsöz yazısına güvenip romanı bitirdim.
Bana zaman zaman Oblomov'u, aylak adamı ve alıklar birliğini hatırlatmadı değil. Tabi Thomas Bernard'ın Bitik Adam da buna dahil.
İşten kovulur, annesi o söylemeden takma kafana der. Arkadaşı Lonuie'nin zorunlu yemek misafiri olur, hiç tanımadığı bir adamın peşine takılıp daktilo ile yazı yazıp günü kurtarır. Bir yandan Margarite'nin platonik aşkıyla vicdan muhasebesi yapar. Ve sonunda evi terkeder.
Son bölüm tutunamayanlar'da bana Turgut Özben'i sık sık hatırlattı. Çok kısa bir anlatım olmasına rağmen kesinlikle okumaya değiyor. Eğer sizde değerszlik ve karamsarlık duygusu hakimse okuyun. Okuyamazsanız benim alıntılarıma bakmanız yeterli.
Anlaşılmamış, küçünsenmiş bir aşk, benim için yine bir aşk olarak kalacaktı.
Bizim saadetimiz, başkaları için, ne sıkıcı, ne manasız, ne zavallı birşeydir.