Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Esra
Esra
@Dresoes
Hepimiz bir avuç çelişkiyiz.
vsco.co/dresoes
Tıp
26 Ağustos
868 okur puanı
Eylül 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Birbirine ruhlarını en saydam haliyle açmış iki çocukluk arkadaşı, iki dost; bir gün bir üçüncülerinin emanetini hayatlarının orta yerine dahil eder ve cümbüş başlar.
Hayatının anlam dünyasına henüz adımlamaya başlayacak olan narin, kırılgan, ailesini kaybetmiş olmanın büyük acısının farkında bile olmayan bir genç kıza karşı sergilemeleri gerekenle gem vurmaları gereken tutum arasında bocalayan, çocukluk arkadaşlıklarının 'çocukluk' saflığını yitirmekle yüzleşen, birden büyümek durumunda kalan biri kel diğeri göbekli iki adam.
Duygu dünyasına karşı yüksek farkındalık sahibi olmanın hayatı yaşamayı büyük bir çaresizliğe dönüştürdüğü olgusunu, duyguları bu kadar şeffaf bir biçimde ifade edebilmeye duyduğum hayranlık ve bir ufak kıskançlıkla ve dahi büyük bir keyifle okuduğum, 'insanî'liği son derece yalın ama görkemli bir şekilde anlatan bir hikaye.
Erkek cinsinin bu derece farkındalık sahibi ve ince düşünceli olabileceği fikrini gerçekçi bulmadığım için yer yer sinirlendiğim noktalardan ötürü bir puan kırdım...
Keyifli okumalar dilerim :)
Yazarımız kitaba duygusal zekâ ve IQ arasındaki farkları genişçe tanımlayarak başlıyor. İnsan ve toplum olmanın, birliktelik ve uyum içinde yaşayabilmenin temelinde EQ'nun IQ'ya üstünlüğünü çeşitli araştırmalardan somut analizlere yer vererek açıklıyor. Kısaca 'özbilinç, azim, dürtülerini frenleme, başkalarının duygularını paylaşabilme gibi özellikleri içeren bir zeka' şeklinde tanımladığı duygusal zekânın, özellikle çocukluk döneminde verilecek eğitimler, gösterilecek temelde aile içi ve okul içi uygulamalarla geliştirilebileceğini, genetik veya çevresel etkenlerle halihazırda oluşmuş, kalıplaşmış birtakım duygusal tepkilere mahkum, mecbur olmadığımızı, zaman alacak olsa da düzenli bir eğitimle beyinde duygusal açıdan olumlu bir değişimin oluşturulabileceğini yine yapılmış araştırmalarla destekleyerek açıklıyor. Dünyanın psikolojik olarak bugün geldiği noktada bu olumlu değişimin sağlanabilmesi ne kadar zor görünse de imkansız değil, değişime bugünden ebeveyn, öğretmen, patron, öğrenci, çalışan vb. herkesçe başlamaya gönüllü olabilirsek eğer.
Şu ana fikre ulaşmak için bu kadar dallanıp budaklanmaya gerek var mıydı bilemiyorum, fazlasıyla sıkıcı bir okuma oldu benim için, araya o kadar istatistiksel bilgi sıkıştırılmasa da ikna olurdum, olurduk diye düşünüyorum :)
Keyifli okumalar dilerim.
O hep beklenenle buluştuğu anda artık kendi olmadığını fark etmeden evvel insan, vicdanının kıstığı sesini o an'dan önce açıp yeniden işitsin, o beklenen'in aslında kendine olan yolculuğunda karşılaşmak istediği kendi olduğunu geç olmadan anlasın diye yazılmış olduğunu düşündüğüm tatlı sert bir kitap :)
Yolculuğun sonunda kendimize ulaşmak ümidiyle, keyifli okumalar.
Okur Takip Önerileri
İnsan psikolojisine dair bir şeyler anlatan bir insanın dikkate alınması, anlattıklarının düşünsel teorilerden ziyade yaşamak tecrübesine dayanmasına bağlı çoğu zaman. Kitabımız da insanın varoluşuna dair sorgulamalarının belki en dibini görebileceği toplama kamplarında tutuklu bulunmuş bir psikiyatristin eseri. Öyle bir yerde, o koşullar
Özlemişim Sezai Karakoç okumayı :) ruhumun kırıklarını aldırma okuması oldu. İnşallah.
Her ramazan ayında burası bu kitabın alıntılarıyla dolardı, bu ramazan da o bayrağı ben devralayım dedim sonunda şükür.
Oruç nedir, neyi ifade eder, neden senede bir ay gelir, yanında ne getirir, giderken ne götürür, ne götürmelidir? Müslümanın kendini en müslüman hissettiği, yani en insan olduğu, insan olabilmesine en çok fırsat bulduğu, o manevi bereketiyle de tabi, ibadeti oruç. Onu tutmakla diğer tüm ibadetleri de bir arada tuttuğumuz, ruhumuzu yerden kaldırmak için tuttuğumuz, tutunduğumuz.
O eski ramazanların eskide kalması nedenlerini hep okuyoruz yazarımızın diğer eserlerinde, bu defa de oruçla yeniden dirilişin yolunu yordamını anlatıyor. Allah gönlümüze sirayet ettirsin. Muhakkak okuyun. Ruhlarımızın iyileşmesi duasıyla, keyifli okumalar.
Bir kalbi bulunduğunu hatırlamak isteyen herkes okusun, tanışsın Ömür Hanım'la :)
Bir insan yokluğuyla nasıl var edilir, nasıl güzel sevilir, bir insanla nasıl bir olunur, nedir iyi yürek, okuyup görünüz.
Keyifli okumalar, keyif dediysem, acı duymanın bile bir keyfi varmış, onu diyorum.
"RÜYA
Yerin altında, zar zor sığdığım bir borunun içinde güçlükle ilerliyordum. Bir hayli ilerledikten sonra, borunun sonuna gelmiştim ve geri dönmekten başka çarem yoktu. Ne geri dönebiliyor, ne de nefes alabiliyordum. Borunun içinde sıkışmış kalmıştım.
Uyanmak, sen ne güzelsin öyle!"
Bu ne güzel tasvir, ne yüksek zeka, ne yüce gönül! Uykusundan uyanma niyetinde olanlara bir gönül jimnastiği. Bol düşünceli okumalar.
Farklı olduğuna inanmak isteyen bazılarımız popülaritesi yüksek olan her şeye mesafeli yaklaşıyor. Ama konu kitaplar olduğunda bu kuralı bir kenara bırakmak lazım sanırım. Kafatasımızın içini bu derece hareketlendirebilen kelimelerin binlerce insan tarafından hoş görülmüş olması, binlerce insanın buna vaktini ayırmış olması muazzam.
Akıl hastanesinde, akla aşık bir doktor ve o aklın derin dehlizlerinde birlikte dolaşabileceği akıllı bir akıl hastasıyla sürdürdüğü felsefi sohbetler. Şu kitabı popüler diye okumamak kendime haksızlık olurdu :) siz de okuyunuz, keyif almayı hak ediyorsunuz.
İlk 60 70 sayfada kitabın dili biraz zorlama ağdalı göründü gözüme ama devamı tam anlamıyla mükemmel. Taşları yerli yerine oturtan son dokunuş gibi bir kitap. Özellikle insani ilişkilerde, bağlılıklarınızda, ayrılıklarınızda bir aksaklık, yamukluk olduğunu hissediyorsanız, bunu düzeltmeye iyileştirmeye gönüllüyseniz, ikili bir ilişkiden çok önce kendinizle olan meselenizi çözmenin kendinize yapabileceğiniz en iyi iyilik olacağını düşünüyor ve buna dair bir şeyler yapmak istiyorsanız, sığındığınız tuzaklar, yansıttığınız aynalardan gördüğünüz sahte, özgün olamayan o benlik artık size mutlu hissettiremiyorsa ki umarım bu hissetmemede gecikmezsiniz, bu kitabı alın okuyun. Kabullenin, rahatlayın. Yeniden tehlikeli sularda yürüdüğünüzü hissederseniz açın yeniden okuyun çünkü insan alışkın olduğu duygu durumunu bir anda değiştiremeyebiliyor, hazırım artık yaşamaya yeterince geliştim, çok şey öğrendim derken aynanın karşısına başka bir tanesini konumlandırmışken bulabiliyor kendisini. Zaten bayılıyor zihnimiz en zayıf anlarımızı kollayıp geçmişin çukurlu yollarına sürüklemeye anıları. Hatırlatıcılar her zaman iyidir. Bir de öğrendim sandığınız şeyi zaman zaman gözden geçirmek, revize etmek. Çünkü belki yanlış bir yöntem üzerinde yıllarca bocalayıp sonuçsuz kalmayı yine kendi beceriksizliğinize bağlıyorsunuz. Oysa yöntemi değiştirmek de bir seçenek. Değişmekten hiç korkmamak, tekrar tekrar denemek cesaretinde olabilmek dileğiyle, keyifli okumalar.
Amma sıkıla fıkıla okudum. Son 100 sayfada biraz güzelleşmeye başladı. Ben kumar masasında son çare olarak oturup yazmış herhalde diye düşünürken son kısımda kendisi de öyle olduğunu ifade etmiş :) aceleyle geçim derdiyle yazılmış, buna rağmen ayrıntıları üstüne çok kafa yorulmuş, eksikleri bulunması doğal bir roman olarak görmüş kendisi de. İçeriğinden bahsetmeyeceğim pek, başlık yeterince açık bunu bir de Rus milletinin yaşantısıyla birleştirip hayal edin yeterli. Ezilenlerin romanda bile mutluluğa hakkı birkaç andan ibaret. Bu kitabın film uyarlaması yok mu yahu, Keira Knigthley'yi Nataşa olarak izleseydik :/
Öyle yani ilk etapta okuyup kendinizi Dosto'dan soğutmanıza gerek olmayan bir romanı. Sonlara saklayın. İyi okumalar.
5 farklı öyküde, 5 farklı ayrılık. İnsanların o ayrılığa verdiği tepki, duyguları, bağlanmışlıkları, çoğu zaman ayrılıktan sonra farkına varılan bağlılık. Anneye, babaya, sevgiliye. Ölümle, terkedilmekle nasıl baş edilir, kalan boşluk neyle bezenir, doldurulur, nefretle özlem nasıl barıştırılır, biri varken diğerini inkar etmeye gerek kalmadan nasıl devam edilir yaşayabilmeye? Gibi gibi :) keyifli bir hikayecikler topluluğu kalbe dokunan. İyi okumalar.
Çok fazla sevdim bu kitabı. Sayfa sayısı az olsa da okuması biraz zorlayıcı, herkese hitap edeceğini düşünmüyorum. Kör Baykuş'u anımsattı bana fikri aktarma yöntemi açısından. Aslında her birimizin kafasının, gönlünün içi gibi bir karmaşıklık; kafasının, gönlünün çatışması gibi bir çatışma hakim tüm anlatıda. Kitabı bir kelimeyle özetlesem "dürüstlük" derdim. Kendine, duygularına karşı. Zaten yazarın girişinden belliydi bir müthişlik olduğu kitapta :)
Hani bazen yolda yürüken yanınızdan geçen biri hakkında anlık bir merak duyarsınız o an 'ne düşünüyor acaba' diye. Siz duyar mısınız bilmiyorum tabi ben çok merak ederim... Kitapta aslında o merak ettiğiniz zihnin içini açıp sermiş ortaya yazar. İnanılmaz keyif aldım. Kafanın içiyle, yaşadığın dış dünyanın alakasızlığı, aslında yaşadığımız kaç koca dünya var. Bir de bazı filmler olur ya, kamerayı bir yere bırakıp gitmişler gibi, öyle doğal, hayatın içinden, sanki siz de ordaymışsınız gibi hissettiren. Bu yazım tarzı da onun gibi. Bir şey tasarlayayım ve yazayımdan ziyade, sadece eline kalemi alıp akışına bırakmış gibi. Bu olayı seviyorsanız bu kitabı da çok seversiniz. Zaten neden keşfedilmemiş hiç anlam veremedim. Yıllar önce biri önermişti, tam vaktinde okumuş bulundum, teşekkürler hayat. Keyifli okumalar.
Kelimeleri hep sohbetlerimize aracı olarak kullanırken bu kitapta kelimelerin kendiyle sohbet ettiriyor bizi yazarımız, o yönden farklı keyifli bir kitaptı, alıntılanan beyitler, misaller çok hoştu. Daha çok kelime kökenleriyle ilgili sistemli bir deneme kitabı okuyacağımı sanıyordum, genel bir bahis vardı yalnızca ve konu güzelken daha iyi, zengin ifade edilebilirdi diye düşünüyorum. Son olarak da akıcı olduğunu belirteyim. Keyifli okumalar.
İnsan değişmesi gerektiğini kendi yüreğinde hissetmeden, 'birileri'nin zihniyetleri ve arzularına göre yeni bir kimlik yaratmaya kalkıştığı zaman kocaman bir çelişkinin ortasında yolunu, kendini, yeniden bulmak için yola çıktığı kendini tamamen kaybediyor. Başkalarının yüklediği 'anlamlar'ı kendi adımlarıyla bulamadığı zaman yolu dönmek, değiştirmek yerine 'anlam'dan vazgeçiyor. Çünkü enerjisi tükeniyor, kendini, başkalarının istediği kendi olmaya çalışırken harcayıp kül ediyor insan. Kitap incelemesi burada bitti devamı kendim için.
Bugün zaten üzgündüm biraz daha üzüldüm :') Keşke yanlış yollarda tükenmeden burnumuzun dibindeki doğruya sarılabilsek, çatışmalar, çelişkiler içinde boğulmadan doğru gayreti doğru işte gösterebilsek, hevesimizi lüzumsuzluklarla yormasak, bitirmesek. Anlaşılamayacağımız bir ortamda anlaşılmayı beklemeyi bir kenara bırakabilsek, sadece kendimizle yetinebilsek, iğneyi karanlığın içinde bulmak ümidi diyebileceğim aptallıkta ısrar etmeyebilsek, sadece bir lamba yakacaksın, salak bahaneleri bir kenara bırakacaksın, var olan gayretini tasarruflu kullanacaksın, bir nefeslik an için sonsuzu gözden çıkaracak bir aptal olamazsın. Böyle yaratılmadın. Böyleymiş gibi kendini kandıramazsın, haddini aşamazsın, O'nun Hakk'ını inkar edecek bu tavırlarda bulunamazsın. Acziyetini gerçekten kabullenmeden özgür olamayacaksın. Yine de biliyorum o iğneyi bulacaksın, bulduğun zaman önce kendine batırmayı unutma. Son. Görüşürüz.
Kayseri'de kendime yapabileceğim belki en güzel yatırımın mimarlarındandır Dursun Çiçek. BÜSAM'ın düzenlediği Şehir Akademisi seminerleri, atölyelerinde sıkça gördüğüm, çektiği yüzlerce Erciyes fotoğrafıyla, evinde birlikte yaşadığı binlerce kitabıyla aklımın bir ucunda yer eden nevi şahsına münhasır bir insan :)
Bu yıl da kendisini, ufkunu merak
