Tamam, belki etrafa ışık saçmıyorum,parlamıyorum şeklim şemalim yok ama gene de insanım ,yüreğim ve fikirlerimle insanım.
Şimdilerde alınyazımın beni sürüklediğini hissediyorum.
Yalnız,gökyüzündeki yıldızlardan çayın dibindeki cakillara, doğu tarafından kopup gelen bulutlardan batı tarafındaki denize kadar uzanan ve yayılan bu kocaman gecenin içinde,yapayalnızdı .
Bir türlü anlayamadığı, bir türlü içlerine karışamadigi ve bunu zaten asla istemediği bu insanlarla arasında çelik bir duvar gibi yükselttiği bu tebessüm,onun müracaat ettiği son çareydi.