Yani, kimse çocuğunun araba tamircisi olmasını istemezse araban bozulduğunda da tamirciyi bulamazsın. Bütün yetişkinler böyledir. Çocukların hayallerinde gözleri var.
Çocuğa"Ödevini yaparsan bilgisayarla oynayabilirsin." dediğiniz an ödev araç, bilgisayar amaç olur. Amaç da her zaman araçtan değerlidir. Çocuk ödevi araç olarak gördüğü için ona olan ilgisi azalır, aslında araç olarak bile görmez. Daha da kötüsü çocuğun ödevi engel olarak görmesine neden oluruz. Çünkü ödev, çocuğun bilgisayara ulaşmasını engeller.
Çocuğunuza ödülle iş yaptırmak istediğinizde çocuk o işi engel olarak görecek ve yapmasını istediğiniz işten soğuyacaktir. Yemeğini yersen tatlı yiyebilirsin dediğiniz an çocuğu yemekten soğutursunuz.