Kitap başlarda hem akıcılığı hem içeriği ile çok güzel ilerliyordu bu yüzden kitabı çok seveceğimi, yüksek puanlar vereceğimi düşünüyordum. Ama ilerledikçe eklenen düzenbaz karakter, Clarissa'nın bu karakter ile arasına net bir çizgi koyamaması ve kitabın son kısımlarındaki akıcılıktan ve açıklıktan yoksun cümleler kitaba olan hislerimi değiştirdi.
Kitabın Stefan Zweig'ın intihar etmesinden dolayı tamamlanamamış bir kitap olduğunu, son kısmını yayıncının toparladığını kitabı bitirince öğrendim. Eminim ki Zweig'a göre bir tamamlanma olsaydı çok daha güzel bir izlenim bırakacaktı bende. Çünkü gerek vermek istediği savaş karşıtı mesajları (savaşın insanların normal yaşantısını nasıl yerle bir ettiğine, insanların önem verdikleri düşüncelerini ve emeklerini nasıl önemsizleştirdigine dair), gerekse sevgisini gösteremeyen ve kendisine sevgi gösterilmesini kabul etmeyen bir babanın çocuğunda bıraktığı "babasına yaranma, onu utandırmama" düşüncesini ve bunun kişisel kararlarda kişiye verdiği çaresizliği çok güzel ele almıştı.
İçimde kalan buruklukla beraber kitabın son kısımlarını daha az dikkate alarak 9 puan veriyorum.
