Yıllardır adın düşmedi dilimden,
bindiğim hasret treni hiç durmadı
sürdü rotayı gönlünde, herşeyin tamamdı da durak kurmayı unutmuştun gönlünün bir köşesine, ne sarı ışığı vardı yavaşlatan, ne kırmızı ışığı vardı durduran, ardı arkası kesilmeyen yeşil ışıklar yanıyordu özlem dolu vagonları yüreğinde gezdiren...