“Kalbim acıyor efendim bugünlerde zehir gibi. Bu defa çok başka…Bu çaresizlik bir başka…Tüketiyor beni.Uzanamamak acılara,saramamak yaraları,kimseyi avutamamak …Ahh.Ne yapmalıyım? Utancımdan arkama dahi bakmadan kaçmak istiyorum bu diyardan. Nereye gitmeliyim? Herkesin derdi yalnız kendine değil işte efendim.Ah! İnanın değil. Üzülüyorum efendim. Canı olan üzülmez mi?Dayanır mı buna insan yüreği”