“ Yavru kuşum körpe halde yuvadan düşmesi gibi düşmüştür dünya alemine insan.Hatırlamaz oraya dair bir şeyleri fakat hisseder ve arar delice.Çoğu zaman ne aradığını bilmeden, çoğu zaman asıl zannedip ilk bulduklarına tutunarak.... Ama asıl olandan gayrı ne varsa tutunduğu, elleri arasından yitip gider... yine arar, hep arar....Ömür bu arayışla,bu dinmeyen özlemle geçer...”