gamze
@Gamzeabukan
Ruhum satırlar arasında yaşıyor ,
1997
22 okur puanı
Mayıs 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Kabul. Genişçe bir park ayarlayın bize. Sonra ne yapacaksanız yapın kendi kendinize. Mülk de sizin olsun, hırs da... Geniş bir park verin sadece bize. Bize; beceremeyenlere, aranıza karışamayanlara, herkesin ölüsüne ağlayanlara, en ufak bir tebessüme aldanıp avlananlara, kitabı sizin gibi okumayanlara, inandığına sizin gibi inanmayanlara, köprü altı bebelerine, evden kovulanlara, tinercilere, kimsenin sevmeye yanaşmadığı çirkin kedilere, köpeklere, her sabah "ne işim var lan benim burada?" diyerek yeni güne göz açanlara, annesinin hiç sevmediklerine, babasının hiç sevmediklerine, sevdiklerinin hiç sevmediklerine, devletin hiç sevmediklerine... Yalvarırım, bir park verin lan bize.
Tamam siz iyisiniz biz kötü.
Tamam siz galipsiniz biz mağlup.
Tamam dua bile ederiz, çomak değmesin tekerinize.
Tamam, eğdik boynumuzu, tamam!
Sayfa 101Kitabı okudu
" Tarih ona yalnızca insanliğın ne kadar zavallı olduğunu öğretmişti: Bir dönemde insanlık felaketlere uğruyor, mutluluğunu yitiriyordu; sonra bütün gücüyle çalışıp çabalamaya koyuluyor, iyi günlere kavuşmak için türlü cefalara katlanıyordu. Nihayet tarihin bir döneminde insanlık rahata kavuşacak gibi oluyor; artık tarihin kendisi de rahat edecek, diyorsunuz. Nerede? Tekrar işler bozuluyor ; her şeyin altı üstüne geliyor; insanoğlu yeniden çalişip çabalamaya başlıyordu... Güzel günler bir türlü sürmüyor , hayat değişiyor, her şey durmadan bitip yeniden başlıyordu.
Doğduğunu herhalde annesinden başka kimse fark etmemiştir; yaşadığını da pek az kimse bilir; fakat ölümünü kimse fark etmeyecek, öldüğüne kimse sevinmeyecek, kimse acımayacaktır.
Okur Takip Önerileri
90 syf.
·
Puan vermedi
Araf’ın hava deliklerinden cehenneme bakan kayıp ruhlar gibi görünüyorlardı.
…bu güzel çiçek artık bir kefenin rengi gibi beyaz ve solgundu.
bir tanem!
son mektubunda:
"başım sızlıyor
yüreğim sersem!"
diyorsun.
"seni asarlarsa
seni kaybedersem;"
diyorsun;
"yaşayamam!"
yaşarsın karıcığım,
kara bir duman gibi dağılır hatıram rüzgârda;
yaşarsın, kalbimin kızıl saçlı bacısı
en fazla bir yıl sürer
yirminci asırlarda
ölüm acısı.
1933
"Dünyanın renkleri değişti onlar ilerledikçe, dünyanın sesleri, sessizlikleri değişti, şekilleri sonra, kapıları, kapılarından girip çıkanları değişti, gülenleri, ağlayanları, yürüyenleri değişti, ağaçları, çimenleri, yaprakları değişti, güzellikleri, çirkinlikleri değişti, hatta bütün bunlarla ve daha başka şeylerle birlikte mesafeleri, boşlukları ve bu mesafelerle bu boşluklarda gezinen kokuları da değişti."
"Biliyor musun ağbi, onu görünce benim içimdeki yeşiller dört parmak uzardı."
“İyiliğin ve güzelliğin bir daha yeşermemek üzere hepten kuruduğuna kanaat getirmişçesine, Halil başını çevirip baktı onun arkasından.”