İnsanoğlu intihar etmişti. Kendine hedef olarak kararlılıkla rahatı ve kolayı, düstur olarak da güvenli ve istikrarlı bir toplumu seçmiş ve muradına ermişti - ama sonunda gele gele bu duruma gelmişti işte.
Bir edebiyatçı olsaydım, belki de hırsın her türlüsünün ne kadar boş olduğu konusunda bir ahlak nutku çekebilirdim. Ama bu durumda bana en çarpıcı gelen, bu içler acısı çürümüş kağıt yığını karşısında ne kadar muazzam bir emeğin harcanmış olduğunu görmek oldu.
Sayfa 74Kitabı okudu
İnsan, insan kardeşlerinin sırtından geçinerek rahat rahat yaşamanın ve safa sürmenin tadını çıkarmış, Gereksinim'i kendine şair ve bahane edinmiş, zamanı gelince de o Gereksinim kendi başına dert olmuştu.
Sayfa 69Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Tam bir rahatlık ve güvenliği egemen olduğu bu yeni koşullarda, bizim güç dediğimiz o ele avuca sığmaz enerji ister istemez zayıflığa dönüşecekti. Bir zamanlar varlığımızı sürdürmek için gerekli olan kimi eğilimler ve tutkular bizim dönemimizde bile sürekli bir başarısızlık kaynağıdır. Örneğin, bedensel cesaret ve savaş sevdası uygar bir insana fazla bir yarar getirmez - dahası ayakbağı bile olabilir.
Sayfa 36Kitabı okudu
Her şeyi duyuyoruz, hiçbir şeyi bilemiyoruz Olric. Bu duvarlar arasında kapandık kaldık. Savaş diyorlar, öldüler diyorlar, halk diyorlar. Ne biçim şeyler bunlar? Rivayetler dolaşıyor, sözler geliyor kulağıma. Hep, bir yerlerde bir şeyler oluyor, biz bilemiyoruz Olric. Her anlatıyorlar, söylüyorlar, naklediyorlar. Bir gün hiç beklemediğim bir sırada, kapı bir tekmeyle açılacak; tanımadığım insanlar dolacak içeriye.
Sonra bir iki cümle, karanlık birkaç görüntü geçti aklından; ne yapmak istediğini unuttu. Karanlığa dikti gözlerini: Işık mı azdı? Yoksa insan aynı parlaklıkta görmüyor mu kafasından geçenleri?
İnsan bir halkın üyesi olabilir, fakat halk çıldırdığında kendisi de çıldırması gerekmez.
Sayfa 30Kitabı okudu
Bir kadın için hayat, bir bahçe için bahar neyse odur.
Sayfa 8Kitabı okudu
