... içinizde ki İslâm'ı gösterin. Çünkü İslâm, sizin üzerinizde görünmek ister. İman gizlidir, İslâm açık. İman kalbdedir, İslâm zahirde. İslâm şeriatsa, şeriat sizin amellerinizde görünmek ister.
Sayfa 141Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
- Engel diye düşündüğün şeyi düşünmemiş olsaydın, engel olduğunu hiç bir zaman ayırt edemeyecektin.
- Ama var olduğu için düşünüyoruz onları.
- Acaba? Belki de biz var kılıyoruz. Biz düşünmesek var olmayacaktı onlar. Anlayacağın hep var sayımlardan hareket ediyoruz.
Sayfa 64Kitabı okudu
Korkaklık da bulaşıcıdır, yiğitlik de. Hepimiz yiğitleşmiştik. Ölüm vız geliyordu herkese. Ama savaş içinde oluyor bu tabii. Çünkü ölmeyi düşünmüyorsun, çünkü kolayca ölünüyor. Ölmek barış zamanında zor oluyor.
Çünkü ölmeyi düşünmeye başlıyorsun o zaman, bir de elde etmek istediğin şeyler söz konusu. Savaşırken bir şey elde edeceğine inanıyorsun ölmekle, barış zamanındaysa bu yok işte. O zaman savaşta ölmek kolay oluyor, barıştaysa zor.
Sayfa 43Kitabı okudu
- Ağlamak.. yalnız gözyaşı dökebilen insan anlayabilir bazı şeylerin hikmetini.
- Ama insan her zaman ağlayamaz, diyor çocuk.
- O zaman da ağlar gibi durmak gerekir.
...
- Biz, hüzün peygamberinin ümmetiyiz, diyor dede, ağlayabilenler ağlar anlayamayanlar ağlar gibi yapar.
Sayfa 30Kitabı okudu
Eskiden biri yanındakine,
- Ezan okundu mu, dediğinde, eğer vakit çok yakın ise,
- Okunmadı ama (müezzinin) eli kulağında; dermiş.
Sayfa 79Kitabı okudu
Kulluk, gerçekte kalbin herhangi birşeye aşırı bağlılığıdır. Bir insanın kalbi neye çok meyletmişse, en çok neyi sevmişse, insan o şeylerin kulu olur. Kalbin, sevdiği şeye alaka duyması sevginin ilk basamağıdır.
Sayfa 16Kitabı okudu
Ne millet kurtulur, zîrâ ne milliyet, ne istiklal. Oyuncak sanmayın! Ahlâk-ı millî, rûh-i millîdir; onun iflâsı en korkunç ölümdür: Mevt-i küllîdir.
Sayfa 69Kitabı okudu
... Akif anılıyor. Aslında kendimizi anıyoruz. Çünkü: büyük insanlar, kendilerini değil milletlerini yaşamışlardır.
Sayfa 53Kitabı okudu
Zaman her şeyin ilacıdır sözü sanırım doğru değilmiş. Çünkü zaman geçtikçe yokluğunu daha fazla hissedecektik, acısı günden güne artacaktı.
Sayfa 116Kitabı okudu
