Elvira
@Hashimova24
Azərbaycan, 7 Eylül 1999
793 okur puanı
Haziran 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Hiçbir yazar sorununa yanıt bulduğuna dair yazmaz; daha çok sorunu olduğuna ve çare istediğine dair yazar. Çare çözümden oluşmaz. Yazarın sorunuyla güreşmesi sayesinde, daha derin ve daha geniş bir bilinç boyutuna taşınmasından oluşur. Bir sorundan dolayı yaratırız; yazar ve ressam yanıt sunmaz, içinde işe yaramaya –aramaya, bulmaya ve yenilmemeye–çalışan şeyin deneyimi olarak yaratır. Resim veya kitap yoluyla dünyaya yapılan katkı, araştırmanın sürecidir.
Sayfa 210Kitabı okuyor
Sözcükler insanı doğanın geri kalanından ayırandır ve sözcükler onu kullanmaya cesaret edenler için tehlikelidir.
Sayfa 207Kitabı okuyor
İnsan kendisi hakkında ne kadar bilgiye dayanabilir?
Sayfa 204Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Bilmek tehlikelidir, ama bilmemek daha tehlikelidir.
Sayfa 204Kitabı okuyor
Deneyimlerimizden öğrenmiyoruz; kendi çıkarlarımıza açıkça ters kararlar alıyoruz ve işe yaramadıklarında, kendimize zarar vererek aynı kararlan tekrar alıyoruz. Daralmış görüş ve duyarlılığımızla, öğrenemeyen tarih öncesi dinozorlar gibi, dinozorca hareketlerimize bile kör, tekdüze bir biçimde ileriye doğru hareket ediyoruz.
Sayfa 196Kitabı okuyor
Düşman kendimizde bastırdığımız unsurların taşıyıcısı haline gelir. Rakiplerimizle savaşırken, yadsımış da olsak aslında kendimizle savaştığımızın farkına pek varmayız.
Sayfa 195Kitabı okuyor
Hegel, Sokrates'in Atinalılar tarafından öldürüşüyle ilgili şunu ekler: "Cezalandırdıkları, içlerindeki bir kuvvetti."
Sayfa 191Kitabı okuyor
Haklı olduğunu herkese kanıtlamaya kalkışmak gibi bir hataya düşme. Bunun yerine tüm dikkatini dengeli biri olmaya ver.
Sayfa 103Kitabı okuyor
...burada mesele çıldırmak değil, yeniden çıldırmak.
Sayfa 50Kitabı okuyor
Bildik bir şeyin yeni bir ortamda can bulması, insanın çok önem verdiği ama artık sahip olmadığı anılardan bir parçayla yüzleşmesine benziyordu.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Bizim için gerçekten ne ifade ettiklerini ancak her şeyimizi yitirdikten sonra anlarız.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Ancak çok güçlü sevebilen insanlar, çok güçlü üzüntüler de yaşayabilirler; fakat bu sevme ihtiyacı üzüntüye karşı koymalarını sağlar ve onları iyileştirir. Bu yüzden insanın ruhsal yapısı fiziksel yapısından daha canlıdır. Üzüntü hiçbir zaman insanı öldürmez.
Sayfa 148Kitabı okudu
Kibir, gerçek üzüntüyle en bağdaşmayan duygudur. Bununla birlikte bu duygu insanın yapısına öyle işlemiştir ki, insan en büyük üzüntüyü çekerken bile onu çok ender olarak uzaklaştırabilir. Kederde kibirlilik, üzgün veya talihsiz ya da katıyürekli görünme isteğiyle ortaya konur ve itiraf edemediğimiz, ama hemen hemen hiçbir zaman, hatta en büyük bir üzüntüde bile bizi bırakmayan bu bayağı istekler, üzüntümüzü güçten, erdemden ve içtenlikten yoksun bırakır.
Sayfa 147Kitabı okudu
Duyguların ifade edilmesi çocukluğun kanıtıydı ve duygusal davranmaktan kendini alamayan kişi de hala çocuk demekti. Büyükleri ilişkilerinde dikkatli ve soğuk davranmaya götüren acı deneylerden henüz geçmeyen bizler, büyüklere öykünmek gibi tuhaf bir istek yüzünden tatlı çocukluk sevgilerinin tertemiz hazlarından yoksun bırakırdık kendimizi.
Sayfa 95Kitabı okudu