Kaç hayat tanırsın bir kitapta?
Kaç yolculuğa çıkarsın?
Ve kaçından sağ çıkabilirsin bu yolculukların?
Yaralar vardır, kabuk bağlar. Kurcalamadığın zaman kanamaz. Ama bir gün bir bakmışsın, deşilmiş yaran. Hiç olmadığı gibi, hiç olmayacak bir zaman.
"Sana hangi derdimle ağlayayım bilmem ki," diyordu
Kitabı okurken duygusal bir ağırlık bastı. Hüzünlendim, duygulandım, ağladım yer yer. İnsanlar hakkında ne cok yargılarda bulunuyoruz kimin ne yaşadığını bilmeden. Ve vazgeçmiyoruz bundan asla. Bu yargılarımızı askıya almayı denesek mi artık?
En kötü yaşamda derken kaç fil ağırlığınca omzuna binmişliği olmuş yaşamın, boşa mıdır tüm bu intiharlar ? İnanmazsın belki ama bazen ölmek bile insan için bir umuttur.