Hatice Gümüştekin
@Haticegumustekin
Ben bir samanyolu bedevisiyim artık.
RTEÜ
146 okur puanı
Mayıs 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Asla beraber olamayacağız,
aynı evi, aynı teni paylaşmayacağız,
aynı masada oturmayacağız,
hatta aynı şehirde bile oturmayacağız.."
Sayfa 314Kitabı okudu
Eski bir sanrıdır yıldızlı göğün altında yaşadığımız.
Sayfa 43Kitabı okudu
Sararan yaprağın zehri benmişim,
Ve meğer buzulun orijini
Düz yolları, yokuşları, ışıklı şehirleri
Ne çok isimle çağırdım ne çok şeyi!
İnceciğim, kırığım. Anla...
Bu yüksekten bir düzlüğe indir beni.
Sayfa 33Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kederlerini önüne yol yapıp gidenler vardı ya,
Onlar gibiydik dünyadan kaçmıştık bir gece.
Sayfa 30Kitabı okudu
Çöl
Bu sağır bu anlamsız bu ağır düzlükte
Dur diyor ayaklarım, dinlen, bekle.
Her şey her şey terk etmiş seni
Bir taşın bir kumun gölgesi bile
Göğü baş aşağı tutan mananın hükmüyle; söyle
Derinden yankıyıp yüzeye, yüzeyden derine.
Bir z sesi olsun yeter, bana ondan söyle.
Sayfa 28Kitabı okudu
Dünya soğur, akşam serinlerken,
Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.
Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim,
Ve işte en gümüş cümlem:
İçimi açtım sana.
İçini açmak için.
Sayfa 27Kitabı okudu
Her şey çok eksik ve neredeyse yok gibiyken
Buldum buluşturdum kendime geldim
Tek eksik sensin! İncecik, çilli bir dille
Sen de gelsen.
Sayfa 26Kitabı okudu
Bu zehirle bıraktığında
Ben senin kötü olduğunu,
Senin kötü olduğunu
Anlamamak için,
Çok çalıştım
Benim seninle ilgili
Bildiğim her şey
Yalandı.
Sayfa 19Kitabı okudu
Dünyaya tortullar tabakalar yarlar gerektir.
İçerde çok yanmışa dışarda karlar gerektir.
Sayfa 11Kitabı okudu
Hatice Gümüştekin tekrar paylaştı.
Şunu asla unutma. Bir kızın, şu hayatta ne alırsa alsın, aklı hep almadığında kalacaktır, sen de dâhil.
Unutmak için verdiğim bunca çabadan
geçtiğim bunca yıldan sonra
tam unutmaya alıştırmışken kendimi
artık unutmak istemediğimi fark ettim.
( Artık unutmak istemiyorum!)
Sayfa 121Kitabı okudu
