Tarihte söyleyemeyip ruhunu kurtaramayan niceleri vardır acaba? Kitap bu sözle başlıyor. Osman Balcıgil’in kaleminin tadına Afife Jale kitabında varmıştım fakat bu kitabından daha çok keyif aldım. Yazar tarihin sis bulutlarıyla kaplı olaylarına ışık tutmuş. Tarih derslerinden öğrendiklerimi ve okuduklarımı karşılaştırdığımda fark ettim ki bize öğretilen sadece buz dağının görünen kısmı. Görünmeyen kısımda o kadar çirkin komplolar var ki bu komplolar masum nice insanın katledilmesine yol açmış. Hayalleri yarım bırakılmış, yaşama sevinçleri, sevdikleri ellerinden alınmış Türk, Rum,Yahudi,Ermeni değil bunların da öncesinde hepsi birer insan. Vatanseverlik ve milliyetçilik kavramlarını ayırdımına varamayan ya da varmak istemeyen rant peşinde koşan insancıklar yüzünden yitip gitmiş onlarca can. Kitap çok etkiledi beni, çok da üzüldüm. Günümüzde olanları ayrı ayrı sorgulattı bana. Oynanan ilüzyonlara gösterdiğimiz tepkileri, devlet işleriyle din işlerinin hala birbirinden ayrılmadığını, iktidar ve muhalefetin yaptıkları siyasetin bizi ne kadar kutuplaştırdığını bir defa düşündüm. Ve bir defa daha üzüldüm.Üzülerek de olsa okuyun derim.
