“Ne kadar kötü davranmışım ben!” diye haykırdı. “Ben ki görüşlerimin isabetli oluşuyla övünürüm.Kendimden başka kimseleri beğenmem. Ablacığımın iyi davranışlarını yerer ve çevremdekilerde kusur bulacak yan ararım. Böylesine hata yaptığımı anlamak ne kadar küçük düşürücü!Ama yerden göğe kadar hakettim bunu ben!... Şu dakikaya kadar meğerse ben kendimi hiç tanımamışım!”
Sayfa 218 - Dorlion, Elizabeth Bennet
