Uzun zamandir okumak istedigim günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun öyküsünü sonunda okumuştum.
Okumadıysanız okuyacaklar listenize koymanızı isterim.
İncelemeyi çok uzatmak istemiyorum içerisinde çok çok sevdiğim alıntılar vardı 1-2 tanesini koyarak incelemeyi sonlandıracağım.
"Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek, eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi."
“Küçük yolculuğumuz boyunca konuşmadı. Yatışmamı bekliyordu. Ama her şeyden uzaklaştığımızda ve yol yemyeşil, nefis bir çayıra dönüştüğünde arabayı durdurdu, bana baktı ve yeryüzünün geri kalan bölümündeki bütün eksikliklerin yerini dolduran bir iyilikle gülümsedi.” ( nasıl nahif Bi tabirdi️)
Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim umarım siz de beğenirsiniz kitabı. Keyifli okumalar.