Cordelion
@Karayel25
Sadece kitaplardan bahsediyorum, kitabın sırf içindekilerle değil kapağına kadar her şeyiyle bir sanat eseri olduğuna inanıyorum.
İngilizce Öğretmeni/Çevirmen
Lisans
İzmir
86 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
V. Sone
Durmak bilmez zaman, yaz’ı söküp götürür,
Yok eder iğrenç kışın kucağına atarak... (kışa nefretini anlat dediklerinde ben)
Açık yaralardan enfeksiyon kapıyor sürekli, yürek
Bir kadın yastığını ıslattığında
Evinden cenaze çıkmış kadar üzülür, cevabını verdi
Nazik bir adam
O gün gördüm, cenaze olmanın karanlığını
Serçenin sessiz bedenine uzandığı gün, Virginia
Ben de bir serçeyi gömdüm otobüs durağının arkasına
Kıştı, kuş gribiydi, üşümekti, ne mene şeydi
Bir gündü, toprağa dokunmanın yasak olduğu
Dokundum rutinine saatlerin, durdum
Bağır taşı zamanı kırdı.
adıyla şişiriyor nefes keseciklerini
bu, Tanrı'ya meydan okumadır düpedüz
düpedüz tersten
Sayfa 50Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
[-bana aşıksın, bense ölümlü...]
Sayfa 50Kitabı okuyor
"Saksıda aramak ormanın heybetini"
"Gitmeseydiniz Galileo Galilei
oturup, İskenderiyeli Hypatia'dan konuşacaktık sizinle
istiridye kabuklarıyla derisi yüzülen kadından
.....
korkuyorlar
çocukların korktuğuna benzer bir karanlıktan,
gökyüzünden, kara maddeden"
"Şarap içmem diye övünüyorsun, ama, Yediğin haltlar yanında şarap nedir ki"
Saatler, ben saydıkça geçiyor da peş peşe,
Nurlu gün, bakıyorum, çirkin geceye göçmüş;
Görüyorum soluyor, yaşlanıyor menekşe.
Kapkara büklümleri kaplıyor apak gümüş.
Yapraksız, çıplak kalmış ulu ağaçlar işte;
Sürüleri sıcaktan korurlardı eskiden.
Yeşil yaz ekiniydi: şimdi devrilmiş de,
Aksakal, salkım saçak, şu arabada giden.
Düşünmeden edemem senin güzelliğini:
Sen de çökersin vaktin yıkıp geçtikleriyle,
Çünkü tatlı ve güzel, her şey harcar kendini,
Yetişen tazeleri görüp koşar ecele.
Kimse karşı koyamaz Zamanın tırpanına,
Kendi soyun direnir o kıyarken canına
2. Sone
O zaman sorarlarsa güzelliğin nerdedir,
Dinç ve şen günlerinin hazinesi ne oldu;
Dersen yuvalarına çökmüş şu gözlerdedir,
William Wordsworth, soneler için diyor ki: “Bu anahtarla Shakespeare gönlünün kilidini açmıştır.”
William Shakespeare “Bütün dünya bir sahnedir,” diyor.
Shakespeare yeryüzünü baştan başa sahne olarak görmüş,
kendi sahnesine bütün yeryüzünü sokmaya çalışmıştır.
Bakkhalar coşkunluğun son haddine varmak için şaraptan daha başka vasıtalara da başvuruyorlardı: Hora teperek bağrışmak da onları vecde getirebiliyordu. Bu bakımdan Dionysos ayinleriyle dervişlerin dönmeleri arasında benzerlik vardır. Gerçekten dervişler aç karnına dönerek, başlarını ve gövdelerini muayyen ritimlerle sallayarak ve durmadan haykırarak sarhoş olabiliyorlardı. İçlerinden birinin ulaştığı vecd hali kolayca ötekilerine sirayet ediyordu.
Platon, Yasalar’da diyor ki: “Sarhoşluk insanın ruhunu çocukluğundaki haline koyar. İnsanları tanımak, karakter farklarını görmek ve onları daha iyi yapmanın yollarını bulmak için sarhoşluktan daha ucuz, daha emin ve daha kısa bir yol yoktur.”
İyilikler ve kötülükler doğuştan ruhlarımızdadır: Kaderimiz onlara bağlıdır. Dionysos bizi coşturarak içimizde uyuklayan şeyleri vaktinden evvel uyandırır, bilincimizin altındakini üste çıkarır. Böylece bize kendimizi tanıtır ve doğru yolu buldurur. Eskiler “In vino vertitas” (“Şarapta fazilet vardır”) derlerdi. Platon, Yasalar’da diyor ki: “Sarhoşluk insanın ruhunu çocukluğundaki haline koyar.
“In vino vertitas” (“Şarapta fazilet vardır”)