MEDEA: Yaşayan ve düşünebilen bütün varlıklar içinde en acınacak halde olanı biz kadınlarız.
Önce, açık arttırmaya girercesine, kendi paramızla bir koca, bedenimize bir efendi satın alırız.
Kötülük üstüne daha da beter bir kötülüktür bu yaptığımız. Aldığımız adamlar iyi mi, kötü mü, tamamen şansa kalır. Boşanmak, kadının kusuru gibi görünür, hayır diyemez hiç kocasına.
Başka bir ortamda, farklı geleneklerle karşılaşan, erkeğine nasıl davranması gerektiğini babasının evinde öğrenemeyen kadın ise kahin olsa yeridir.
Büyük zahmetlere katlanarak bunları başarır, kocamıza evlilik bağlarının baskısını hissettirmezsek ne mutlu bize, başaramazsak ölsek evladır.
Oysa erkek, eşiyle birlikte yaşamaktan sıkıldı mı evden dışarı çıkıp ruhunu dinlendirebilir.
Kadınlar ise tek bir kişiye yöneltmeli dikkatlerini.
Bizim evimizde, güya tehlikelerden uzak yaşadığımızı, oysa kendilerinin ellerinde silahlarla savaştıklarını söylerler. Büyük yanlışları var!
Bir kez doğuracağıma, üç savaşta savaşmayı yeğlerdim.
Kadın her zaman korku içindedir, gücü yoktur savaşmaya, bakmaya bile dayanamaz silahlara.
Ama evliliğinde ihanete uğradığını fark ederse bulamazsın ondan vahşi kan dökücüyü.