"Bir erkeğin bir kadına, o kadının, kendisiyle ilgili olarak bilmesi gereken şeylerden daha fazlasını söylediyi anlar vardır. Erkek söyler, unutur, ama kadın unutmaz. Kıskançlık, insanın ruhunu küçük düşürme korkusundan, hor görülme, gülünç olma korkusundan doğar belki de."
Sayfa 19Kitabı okudu
"Hiç kimsenin seni etkilemesine göz yumma, hiç kimseden de korkma, işte o zaman başarılısın."
Sayfa 16Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Çok güç bir soru sordun Tolgonay. Nice nice milletler savaş sonunda yok olup gittiler, nice nice şehirler yanip kül oldu ve toprak olarak üzerimde insan ayağının izini
görmek için yüzyıllarca beklediğim anlar oldu. İnsanlar
ne zaman bir savaş başlatacak olsa, onlara şöyle diyordum:
"Durun! Kan dökmeyin!" Şimdi de tekrar ediyorum: "Ey dağların, denizlerin öbür tarafındaki insanlar, siz ki mavi göğün altında yaşıyorsunuz, savaş neyinize gerek? Ben toprağım, bana bakın! Ben herbiriniz için aynıyım ve siz de benim gözümde eşitsiniz. Benim için önemli olan sizin
sözleriniz değildir. Ben sizin dostluğunuza muhtacım, çalışmanıza, beni işlemenize! Saban izine bir sekirdek, bir tohum tanesi atin, size yüz katını vereyim, küçük bir fidan dikin kocaman bir nar vereyim! Evler kurun, temel olayım! Üreyin, çoğalın, hepinize güzel bir barınak olayım!
Derinim, yükseğim, büyüğüm, ucum bucağım da yok..
hepinize yeterim ben..." Sen de bana insanlar savaşmadan yaşayamaz mı diyorsun Tolgonay. Bu bana bağlı değil ki.
Siz insanlara, niyetinize, irade ve bilgeliğine bağlı.”
Sayfa 76 - ÖtükenKitabı okudu
“Bugün kendi kendime diyorum ki, eğer dünyadaki bütün insanlar, o gün bizim köyde olduğu gibi hep iyi şeyler düşünseydiler, çocuklarını, kardeşlerini, babalarını, eşlerini bizim kadar çok sevseydiler, belki savaş hiç başlamazdı.”
Sayfa 95 - ÖtükenKitabı okudu
“Ama hiçbir şan, hiçbir şeref onu bana geri getirmez ki! Şan ve şerefin böylesini hiçbir ana hayal etmez. Analar çocuklarını yaşasınlar diye doğururlar, dünyada mutlu olsunlar diye doğururlar.”
Sayfa 93 - ÖtükenKitabı okudu
“İnsanın canı çıkmadıkça umudu da yok olmazmış”
Sayfa 44 - ÖtükenKitabı okudu
“Bizi kandırmak için Tanrı’yı bile araç olarak kullanmaktan çekinmiyorlardı. Ruhumuzu öldürmek istediklerinde onu, yalan ve iftira içinde bırakıyorlardı.”
Sayfa 240 - İskeleKitabı okudu
“İnsan bir şey beklerse, iyi bir umut beslerse yaşar. Umutsuz, bekleyişsiz yaşamak da yaşamak mı sanki?”
Sayfa 239 - IskeleKitabı okudu