Yalnız seçkinler değil, herkes kurtulacak, öyle değil mi, servetleri ve zahmetler paylaşılacak ve örneğin siz, bugünden itibaren, yerde yatacaksınız benim uğruma.
Ancak, hatalarımın itirafı, daha hafiflemiş olarak yeniden başlamama ve önce doğamın, sonra tatlı bir pişmanlığın keyfini sürerek iki kez zevk almama izin veriyor.
Aslında, önemli olanın yargıdan kaçınmak olduğunu söylemem yanlış oldu. Önemli olan herşeyi kendimize mübah görebilmektir, zaman zaman kendi değersizliğimizi haykıra haykıra itiraf etsek de.
Çünkü geleceksiniz, eminim bundan! Değişmemiş bulacaksınız beni. Hem niye değişeyim ki, bana uygun mutluluğu bulduğuma göre? İkiyüzlülükten yerinecek yerde, kabul ettim onu. Tersine ona gömüldüm ve bütün yaşamımca aradığım rahatı onda buldum.
Ah! Azizim, bizler tuhaf, sefil yaratıklarızdır ve azıcık yaşamlarımıza geri dönsek, bizi şaşırtacak ve kendimizi rezil edecek, çileden çıkaracak fırsatlar eksik olmaz.
Deneyin.
Kendimi ne kadar suçlarsam, o kadar sizi yargılama hakkına sahibim.
Daha iyisi, sizi kendinizi yargılamaya kışkırtırım, bu da beni öylesine ferahlatır.