Kübra AYCIL

Bir insanı seviyorsan onun neyi merak ettiğini merak edersin. Onun izlediklerini izlemek istersin, okuduğu satırları okumak istersin,onu üzen ya da güldüren ne varsa bilmek istersin. O istemese bile. Hani demin gözlerinin içi parlayarak söylediğin replik gibi, hayatının geri kalanını biriyle geçirmek istediğini farkettiğinde hayatının geri kalanının bir önce başlamasını istersin
Sayfa 111Kitabı okudu
Reklam
Gerçek özgürlük varoluşunun cezalandırılmasını yerde mümkündü. Kimliğin için suçlanmadığın,dış görünümünle yargılanmadığın, seçtiklerin ve seçmediklerin için utandırılmadığın sürece özgürdün.
Her biri seni görebilmek için yapılmış ve birbirine eklenen günler sensiz olmayı taşıyabilirler miydi?
Sayfa 138Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Olamadığım insanlara aşık oluyorsun. Kim değilsem ona sarılıyorsun. Gidemediğim coğrafyalara taşınmaya karar veriyorsun. Üşüdüğüm ne kadar iklim varsa iyi geliyor sana. Uyuyamadığım geceler düşlerde geziniyorsun.Gökyüzüne bakıp el salladığım uçakların içinde hep sen oluyorsun. Öyle bir mesafe var ki aramızda; çok yakınımdan geçiyorsun ama bana değmiyorsun. 129
Reklam
İstediğimiz insanlar hayatımıza sığsınlar diye kendimizde açtığımız devasa delikleri düşünüyordum.
Birisinin senin için hayatında açtığı yeri büyütemeyeceğini, biri senin yaşamında ne kadar dahil ediyorsa onun için o kadar var olabileceğini o an anladım.
Tüm çizik ve kırıklar garanti kapsamında olup kullanılamayacak hale gelen kalpler orijinalleriyle bire bir değiştirilmektedir.
Bazen öyle bir insanla kesişiyor ki yolun, ömrümün yarısını onsuz geçirdiğin için öfkeleniyorsun kendine.öyle biriydi
Sayfa 29 - İletişimKitabı okudu
Ama hayat böyle bir şeydi,başına gelen, kuramadığın,yapamadığın. Kimseye nasıl bir hayat istersin diye sorulmuyordu.
Sayfa 123Kitabı okudu
Reklam
Sanırım ben ve babam ikimiz de anneme aşıktık.
Bir varmış iki yokmuş. Sonra Rab bir daha yaratınca iki olmuş . İki olunca iki biri bilmez olmuş. Bu masal odur. Otur da dinle. Masal bitince sende ne kalıraa masalın anlattığı odur.
İnsanla insanı bağlayan yegane şey sevmekten başkası değildi. Ne olursa olsun bir insanı eskimeyen, durduğu yerde kıymetlenen, olanı biteni unutturan bir sevgiyle sevebilmek varabileceğin en üst mertebesinde bu işlerin.
Günler sadece kısalmıyor insanın suratına artık dar gelen bir hırka gibi küçülüyordu.
Herkes bir gölgeye sahiptir, bu gölge insanın bilinçli yaşamında ne kadar az içeriliyorsa o kadar kara ve yoğun olur. İnsan kendi gölgesiyle yüzleşip hesaplaşmayı öğrenirse dünya için gerçek bir şey yapmış olur, günümüzün devasa, çözülmemiş toplumsal sorunlarının hiç olmazsa küçüçük parçasını sırtlanmış olur.
44 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.