Şehrin en karanlık yerinde duruyorum
Haydi vur beni
Hiç umudum kalmadı
Tutunacak bir dalım
Başımı yere eğme benim
Mazlum yerine koyma
Allı pullu düşlerim vardı oysa
Bir hayat böylesine tersine dönmez
Bir yiğit böyle harcanmaz
Dağlara taşlara bağırasım geliyor
İçim yanıyor içim
Bildiğin gibi değil
Asla beraber olamayacağız.
Aynı evi, aynı teni paylaşamayacağız.
Aynı masada oturmayacağız.
Sonra aramıza şehirler girecek,
Hiç karşılaşmayacağız.
Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek.
Sonra da belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek.
Seni çok özledim demek istiyorum cümlede en çok da çok kelimesi az kalıyor. Sen de beni çok özle istiyorum bu kez de çok kelimesi çok olur sanıyorum. Anlatınca çok oluyorum susunca da çok ölüyorum