Lamiyə Mehralı
@Lamiya824
12 okur puanı
Aralık 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Çocuklarımızın yerine düşünemez, onların yerine başaramaz ve onların yerine mutlu veya mutsuz olamayız. Tıpkı onların yerine ölemediğimiz gibi...
Sayfa 63Kitabı okudu
Biz bəzən başqa adamlara ona görə təşəkkür eləyirik ki, onlar bizimlə yanaşı yaşayırlar. Mən də sizə ona görə təşəkkür eləyirəm ki, mənə rast gəlmisiniz...
Sayfa 66Kitabı okudu
Nənəm yenə hər şeyi keçmişlə bağlayırdı!Onun sözlərindən belə çıxırdı ki, əsl cavanlıq keçmişdə olub, günəş keçmişdə indikindən yaxşı qızdırırdı, hətta qaymaq da keçmişdə belə tez turşumazdı,-xülasə, nənəm keçmiş haqqında danışmaqdan yorulmurdu.
Sayfa 54Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Öncə onu anladım ki, ikisindən başqa heç kimi sevmədiyim bu dünyada onların yerinə heç kimi qoya bilməyəcəm.
Sayfa 111Kitabı okudu
Çocuklar üzerine
Onlar sizinle birlikte gelir bu dünyaya. Ancak sizinle birlikte olsalar da size ait değildir. Onlara düşüncelerinizi değil, sevginizi verebilirsiniz. Zira kendi düşünceleri vardır onların.
Sayfa 14
"Məni tərk edir. Üzgünəm. Yoldan keçən yad tərəfindən gülü qopardılan bir gül ağacı qədər üzgünəm. Bir az əvvəl ağladım..."
Sayfa 13 - Viktor HüqoKitabı okudu
Təsadüfən pəncərəyə yaxınlaşdım. Bizim evlə qarşı- qarşıya skamyada bir oğlanla bir qız oturmuşdu - öpüşürdülər. Heyrətləndim. Ətrafda qırğın vardı, güllə-baran idi. Onlar isə öpüşürdülər...
Sayfa 325Kitabı okudu
Əvvəlcə ondan öz ünvanıma xeyli xoş söz eşitdim:
- Siz bu gün elə cavan görünürsünüz ki... Siz axı müharibədən necə keçmisiniz?
Mən ona cavab verdim:
- Bu onu sübut edir ki, siz bizim cəbhəyə getdiyimiz vaxt nə qədər gənc olduğumuzu başa düşürsünüz...
Sayfa 180Kitabı okudu
Deməli, biz hücuma getməyə hazırlaşırdıq, elə bu zaman pulemyotdan atəşə tutulduq. Və batalyon silindi... Hər kəs yerə yıxılmışdı. Hamı öldürülməmişdi, amma hamı yaralı idi. Almanlar isə atır, atəşi dayandırmırdılar. Heç kimin gözləmədiyi halda birdən səngərdən əvvəl bir qız sıçradı, sonra ikincisi, üçüncüsü... Onlar yaralıların yarasını sarımağa və atəş altından çıxarmağa başladılar; hətta almanlar belə bir müddət heyrət içərisində donub qaldılar.
Sayfa 145Kitabı okudu
"...İndi fikirləşirəm, kaş ki, ya ayağımdan, ya da əlimdən yaralanaydım, heç olmasa bədənim ağrıyaydı. Yoxsa ruhum... Çox ağrıyır. Biz axı cəbhəyə çox cavan getmişdik. Qız uşaqları idik... Mən hətta müharibə ərzində boy da atdım... Düz on santimetr uzandım..."
Sayfa 68Kitabı okudu
Mən bir də nə düşünürəm? Bax, qulaq asın. Müharibə nə qədər oldu? Dörd il... Çox uzun müddətdir... Nə quşları, nə çiçəkləri xatırlayırdım. Onlar əlbəttə ki, vardılar, amma mən onları xatırlamırdım. Bəli, bəli... Qəribədir, elə deyil?
Məgər müharibə haqqında filmlər rəngli ola bilərlərmi? Axı orada hər şey qara rəngdədir. Təkcə qanın rəngi fərqlidir... Ancaq qan qırmızı rəngdədir...
Sayfa 66Kitabı okudu
Kaş müharibə haqqında elə bir kitab yazmaq olaydı ki, müharibə sözünün özü belə ürək bulandıraydı, hətta müharibə haqqında düşünmək belə insan üçün dözülməz olaydı. Dəlicəsinə... Generalların özlərinin belə ürəkləri qalxaydı...
Sayfa 21Kitabı okudu
O, bu yaxınlarda məndən soruşmuşdu:" Müharibə nə deməkdir?" Necə cavab verəydim? Mən onu bu dünyaya şəfqət dolu bir ürəklə yola salmaq istəyirəm; öyrədirəm ki, əgər sənə lazım deyilsə, boş yerə çiçəyi dərmək olmaz. Parabüzənləri əzmə,yazığın gəlsin, çəyirtkənin qanadlarını qoparma... Bəs uşağa müharibəni necə izah edim? Ölümü necə başa salım?!
Sayfa 20Kitabı okudu
Reallıqla bizim aramızda hislərimiz dayanır.
Sayfa 18Kitabı okudu
Məktəbdə bizə ölümü sevməyi öyrədirdilər. Biz... uğrunda ölmək istədiyimiz haqqında inşalar yazırdıq. Xəyal qururduq.
Sayfa 9Kitabı okudu