Brian Moser
@Likho
Aslan ama sirkte çalışıyor.
Vaftizci
Anaokulu terk
4315 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
— Bu zamanda mutlu birini görmek insanın garibine gidiyor... Beyaz fil görmek, mutlu birini görmekten daha kolay.
Sayfa 10
Bunlar hayatı bilmiyor ki, hayat kurtarmanın ne anlama geldiğini bilsinler! Gönderilen yardım malzemelerinden gümrük alan kaç ülke var yeryüzünde.
Sayfa 93
Sadece binaları değil insanları da yeniden yapmak gerekiyor galiba... Hayır, bunu yazmak istemiyorum. Çünkü ben bu konuda yazı yazmak değil küfür etmek istiyorum.
Sayfa 92
Okur Takip Önerileri
Dünyada iki cinsiyet vardır diyor Ünsal; erkekler ve eşcinseller. Kadınlık bir hastalıktır.
Sayfa 75
En kötü alışkanlığım benim galiba yaşamaktı.
Sayfa 26
Bir başıma sevişen adam mıydım, ben neydim?
Silahlarımı da severdim, güvercini de,
Sayfa 11
Bir musibet, bin nasihatten yeğdir, derler. Oysa insan haysiyetine yaraşan tavır öncelikle nasihatin etkisini hissetmede
yatıyor. Musibet gelip çattığında, bir çok şeyin anlaşılması kolaylaşır, ama gücünü onarmak için çok geç kalınmış olabilir.
Sayfa 141
Düşünce özgürlüğünün daha iyi tanındığı, demokratik hakları kullanma alanının genişlediği, insan kişiliğinin gelişmesi
yolunda mesafe katedilen bir Türkiye'de mi yaşıyoruz? Hayır, kesinlikle hayır. Bugünkü Türkiye dar kalıplarla düşünenlerin,
demokratik hakların neler olduğunu dahi bilmeyenlerin bağımsız ve özgün kişilik kazanmaktan korkanların ülkesidir.
Sayfa 79
Bir ülkede enflasyonu durdurmayı başaracak bir güç doğmamışsa veya o ülkede
enflasyonu azdırmak suretiyle güçlenen zümrenin borusu ötüyorsa o ülkenin dünya siyasetinde oynayacağı rol sürekli olarak başkalarının oynatacağı rol olacaktır. Bir ülke
topraklarının çölleşmesine, eğitim kurumlarının sefaletine bir çare bulamıyor, daha korkuncu, çare aramıyorsa o ülkenin
dünya siyaseti muvacehesinde "irade" sahibi olduğunu, olabileceğini söylemek saçmadır.
Sayfa 68
BAĞINI ÖĞRENMEDEN ÜZÜMÜ AĞZINA
SÜRME
Sayfa 36
Türkiye'de yaşayan insanlar olarak zor durumda olduğumuzu
söylemek hafif kalır; durumumuz vahim.
Sayfa 9
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kâinat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
linç edilmem için artık bütün deliller elde
kazandım nefretini fahişelerin
lânet ediyor bana bakireler de.
Sözlerim var köprüleri geçirmez
kimseyi ateşten korumaz kelimelerim
kılıçsızım , saygım kalmadı buğday saplarına
uçtum ama uçuşum
radarlarla izlendi
gayret ettim ve sövdüm
bu da geçti polis kayıtlarına.
Haytanın biriyim ben, bunu bilsin insanlar
ruhumun peşindedir zaptiyeler ve maliye
kara ruhlu der bana görevini aksatmayan kim varsa
laboratuvarda çalışanlara sorarsanız
ruhum sahte
evi Nepal'de kalmış
Slovakyalı salyangozdur ruhum
Sayfa 90
rıhtıma varmayan ceset elbette hatırlanmaz.
Sayfa 71
Meryemoğlu sanıp ben zavallı ademi
çarmıha çaktılar orda çok zaman önce.
Sayfa 70
Biliniyor
bizim mahsustan yaşadığımız
biliniyor
şarkıların sırası bizde
biliniyor
hayat bizden razıdır
biliniyor
otların sarardığı yerlerde güneş
kurşunun değdiği tende heves kalmıştır.
Sayfa 64