Kafka'nın metafor kullanma yeteneğini en iyi gösterdiği kitaptır zira Gregor Samsa'nın toplum içindeki yeri, değeri gerçekten böcek kadardır. Akıcı ve hüzünlü olmasının yanısıra, insanı düşünmeye, hayatı sorgulamaya iter bir birey olduğumuzu hatırlatır, okunması ve üzerinde düşünülmesi gereken bir kitaptır.
Spoiler
Samsa yaşadığı dönemin gerektirdiği gibi bir yaşam süren, sisteme köle hale gelmiş, toplumun ona biçtiği rolü başarılı bir şekilde oynayan bir genç. Bu sistem kölesi genç, bir sabah yatağından her zamankinden farklı hissederek kalkar daha doğrusu kalkamaz. Vücudundaki değişiklik onun yataktan doğrulmasını engeller. Samsa aniden bir böceğe dönüştüğünü farkeder ve hikayeye böcek olarak devam eder. Kitabın sonunda aslında Samsa'nın, toplum sisteminden kaçıp ''birey'' olmaya çalışan, ideal bir insan olmaya çabaladığı, hikayedeki ''hayvana dönüş'' tasvirinin aslında Samsa'nın ideal insana geçişi olarak lanse edilir. Öyküdeki aile yapısına baktığımızda gerçekten de o dönemin toplum yapısını özetler. Eğer toplumu edebi bir dille eleştirip bunu da öyküleştirme adına bir taht varsa, bence Kafka bu öyküsü ile tam olarak da orada oturur.
