-Niçin seversin Güntülü?
-Sevginin niçini olmaz ki efendim... Düşünsem belki mâkul bir sebep bulabilirim. Fakat bu hakikî sebep olmaz. Çünkü biz önce severiz. Sonra sevdiğimiz şeyin güzel taraflarını bulmaya çalışırız.
İsmet Özel diyor ya "Desem öldürürler, demesem öldüm." Fuzuli'nin sözünü ekleyiveresim geldi. "Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil."
Biz söylesek birşeyler bu ustalar zaten demis bize laf düşmez. Sussak içimizi kemirecek hain cümleler.
Bugünler de hayat beni yordu şarkısı dilime tutuldu. Şarkıyı ben tutmadım, şarkı beni tuttu malesef. Mesafeler mi yordu.
Gönülden gönüle yol var gizlidir dememiş miydi? Galiba sadece yol kaldı gönülleri yıktık. Yollar başka diyarları mesken edinmemize sebeb mi oluyor du?
Söz ver dedim kendime...
Unutulacak bir zamana denk gelen bu beşer söz istiyor. Her yapılan unutulur. İrade her söz dediğinde gönlüm isyan ediyor irademe. Ifade edemiyorum ruh halimi aklıma. Ne zor bir uyumsuzluk . Düşüncem odur ki kaybetmenin sebebi ancak budur. Geceye selam.
Bugün yazıyorum. Gönül evinden haykırıyorum. Sözlerimde asla isyan yok. Sözlerimde sitem var evvela sitem. İşte insan bu değil mi?
Hani uyutmak için çocuğa ninni söylersin ya...
Gönül evimi uyutmak için olmayacak masallar anlativeriyorum. Zor olsa gerek dedim kendime.