Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Macit

Macit
@Macit2610
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.
Annesinin başka, babasının başka Tanrı'ya inandığı bir evde büyümüş olmak ona sadece bir şeyi öğretmişti: Kimse kendi inançlarının doğru olduğunu kanıtlayamaz. Elijah için din, kesin olarak asla bilemeyeceğiniz bir şey üzerine zaman harcamaktı. Tanrı'ya inanması da işte o nedenle olanaksızdı.
Reklam
Zinser'in dediği gibi: Ockham'ın Usturası; yani en az varsayımı olan teori genelde doğrudur. Ve Tanrı da oldukça büyük bir varsayımdı.
Canım okuyucu, bedenin yaşı bellidir, lakin ruhun kaç yaşında asla bilemezsin.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Aklın yolu belli; kalbin yoluysa yalnızca yüründükçe var oluyor. Düşünceler hep aynı kalabilir, duygularsa mütemadiyen değişir.
Sırtüstü yatarak şimdi yukarıya, bulutsuz gökyüzüne bakıyordu. "Bunun yuvarlak bir kubbe değil, sonsuz bir boşluk olduğunu bilmiyor muyum? Ama gözümü ne kadar kıssam da, bütün dikkatimle baksam da onu yuvarlak ve sınırlı görmemek elimde değil, sonsuz bir boşluk olduğunu bildiğim halde kesinlikle mavi bir kubbe olarak görmekte kuşkuya yer bırakmayacak şekilde haklıyım, onun ötesini görmeye çalıştığım zamankinden daha haklıyım.
Sayfa 1040Kitabı okudu
Reklam
Eğer iyiliğin bir nedeni varsa, o artık iyilik değildir; eğer iyiliğin bir sonucu, yani ödülü varsa yine iyilik değildir. Demek ki iyilik, neden ve sonuç zincirinin dışındadır. Bunu ben de biliyorum, hepimiz de biliyoruz. Oysa ben bir mucize arıyordum, beni inandırabilecek bir mucize görmediğim için hayıflanıyordum. Al işte tek olabilecek, her zaman var olan, beni her yandan sarmış biricik mucize ve ben onu fark etmemişim!
Sayfa 1034Kitabı okudu
Fyodor, kapıcı Kirillov'un işkembesini doldurmak için yaşadığını söylüyor. Anlaşılır ve akıllıca bir şey. Hepimiz akıllı varlıklar olarak midemizi doldurmaktan başka bir şey için yaşayamayız.
Sayfa 1034Kitabı okudu
Sırtüstü yatarak şimdi yukarıya, bulutsuz gökyüzüne bakıyordu. "Bunun yuvarlak bir kubbe değil, sonsuz bir boşluk olduğunu bilmiyor muyum? Ama gözümü ne kadar kıssam da, bütün dikkatimle baksam da onu yuvarlak ve sınırlı görmemek elimde değil, sonsuz bir boşluk olduğunu bildiğim halde kesinlikle mavi bir kubbe olarak görmekte kuşkuya yer bırakmayacak şekilde haklıyım, onun ötesini görmeye çalıştığım zamankinden daha haklıyım.
Sayfa 1040Kitabı okudu
Kavgayı sevmediğim ve kavgayı sürdürme yeteneğim olmadığı için, düşüncelerimi tam savunamadım ama onların yıkıcı inançlarını hiçbir zaman benimsemedim.
Karmaşık isteklerimin kararsızlığı içinde daha az umdum ve daha az kazandım ama aradığımı sandıklarımın hepsine kavuşsam da yüreğimin ne olduğunu bilmeksizin susadığı mutluluğu bulamayacağımı hissettim.
Reklam
Sözüm ona, hançeri hassas kalbine barbarca saplamıştım ve mektubuna bakılacak olursa, bana olan hisleri öylesine güçlü ve gerçekmiş ki, buna katlanabilmesi için ölmesi gerekirmiş. Doğruluk ve açık sözlülük çağdaşlarım için işte böyle cinayet sayılıyor ve kendileri gibi sahtekâr ve kalleş olmamaktan başka suçum olmadı- ğından, çağdaşlarıma kötücül ve merhametsiz görünüyorum.
Gece ilerliyordu. Gökyüzünü, birkaç yıldızı ve biraz da yeşillik gördüm. Bu ilk hissetme hali nefis bir andı. Varlığımı sadece orada hissediyordum. Sanki hayat o anda doğuyor ve gördüğüm bütün nesneleri hafif varlığımla dolduruyordum. Tamamıyla o ânı yaşıyor, başka hiçbir şeyi hatırlamıyordum. Kimliğim ve başıma gelenler konusunda en ufak bir fikrim yoktu. Ne kim olduğumu ne de nerede olduğumu biliyor; ne acı, ne korku ne de endişe duyuyordum. Akan kanıma, bir dereye bakar gibi bakıyor, hiçbir şekilde bu kanın bana ait olduğunu düşünmüyordum. Bütün benliğimde öyle mutluluk verici bir huzur hissediyordum ki, bu olayı ne zaman hatırlasam insanlarca bilinen hiçbir zevkle karşılaştırılamayacağını düşünüyordum.
Düşlerimi yalnızca kendim için yazıyorum. Daha da yaşlanıp göçmem yaklaştığında umduğum gibi bulunduğum durumda kalmışsam, onları okumak bana yazmaktan aldığım zevki anımsatacak ve geçmiş zamanı canlandırmakla ömrümü iki katına çıkaracaktır. İnsanlara rağmen toplumsal yaşamın tadını hâlâ tadabilecek, kendi yaşlı durumumda, benden daha az yaşlı bir dostla yaşıyormuş gibi yaşayacağım.
Teselliyi, umudu ve sakinliği ancak kendimde bulduğum için, ölene dek yalnızım. Kendimden başka kimseyle ne uğraşmak zorundayım ne de uğraşmak istiyorum.
Her yolu denedim, geriye tek bir şey kalıyor, aldırış etmemek.
Sayfa 979Kitabı okudu
472 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.