Şehrimah.
@Mah_
Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine
arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık!
Kürt Dili ve Edebiyatı &AÜ-Sosyal Hizmetler
532 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Net.
Soru sorma adabı diye bir kalite göstergesi var; her sual her ortamda sorulmaz, her merak ettiğine cevap bulacaksın diye bir kaide yok, bazı sorular samimiyet derecesi ile paralel yürürler, özne olarak hak etmediğin ya da haddin olmayan meseleleri soramazsın; net.
Hayatının merkezine özsaygıyı yerleştir, sürekli vaat veren tiplemeleri hayatından çıkart, fikrine kapılmadığın hiç kimseyi güzel görme, gönülden davranmayanı gözünde büyütme, tahammül eşiğini daralt, zaman kaybettirme olasılığı bulunan her zatı kendinden uzak tut ve gülümse.
Cekilip kabuğuna inci ol.
Varsın derinden seni nefesi yeten çıkartsın..
Okur Takip Önerileri
Anlaşılmak, sevilmekten daha lüks ve zor ulaşılabilir duygu. Hele böyle bir zaman diliminde oldukça ehemmiyetli bir his. Hasbelkader sevebiliriz, belki de seviliriz fakat anlaşılır mıyız bu gerçekten de meçhul; anlaşılabildiğimiz kadar mutluyuz, diğerleri geçici his parçaları.
Yabani değilim; yalnızca muhatap kalitesini bulamadığım ve hatta aramaktan da vazgeçtiğim bir yüzyılın berbat diyaloglarına, seviyesiz muhabbetlerine, vasat heyecanlarına, samimiyetten uzak konuşmalarına, öylesine ilişkilerine uzak durmayı ısrarla seçiyorum; böyle iyi.
Zihniyet olgun değilse yaşın önemi yok, mantık ağır basmıyorsa fiziksel özelliğin bir kıymeti yok, zekada birleşilmiyorsa herhangi bir ilişkinin manası yok, birlikte keşfedilmeyecekse zaman kaybının gereği yok, temeli çürükse vaadin hükmü yok.
Yalnız, mutsuz, bazen somurtkan ya da yabancılaşmış olmak bu çağın samimiyetsiz ilişkilerine alet olmaktan, emeksiz icraatlerinin içinde bulunmaktan, kılıksız karaktersizlerle muhatap olmaktan ve -mış gibi yapmaktan iyidir; evvela dürüst kalmak mühim, en çok da kendimize.
İlişkilerde sevgiden söz ediyorsak bahane asla bir kavram olarak ön plana çıkmamalı; herkesin vakti kendisine göre elbette kıymetli ancak ayrılmayan vakit, bulunan bahane, takılan kulp sevgide her şeyi öldürür, ayrılmayan zamanı ve gösterilmeyen ilgiyi hiçbir sözcük savunamaz.
Sesi çok çıkmayan hayatı seviyorum. Bağrışın olmadığı yeri. Kimsenin uğramadığı mekanı. Daha az görülmeyi. Tenhalığı değil saklandığım yeri.
bir yangının ardından sadece küller kalmaz, yanmış olmak da kalır..
bunu nerede söndürsün insan?"
Burada yirmi dokuz harf sırt sırta verse de izah edilemeyecek bir kırgınlık var. Vallahi var.
Zannetmek. Çok harikulade bir şey. Bir şeyin olma ya da olmama ihtimalini aynı anda benimseyip olabileceğine daha çok inanmak. Ne müthiş bir düşüş.