Mehmet Uruk
@Mehmeturuk
Yazılar çalıntılanmaz, alıntılanır!
Ortama uymuyorum çünkü dünyada evimde değilim.
Yazar
Lisans
Muğla
32 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ortama uymuyorum çünkü dünyada evimde değilim.
Ey Rab yüreğimiz sende huzur bulana dek huzursuzluklarla çalkalanıp duracaktır.
Okur Takip Önerileri
Sözlerime içimdeki soğukla devam etmek istemediğimden biraz durup olayı idrak etmeyi ve hislerimin kendine gelmesini bekledim. 
Charles Dickens 
Büyük Umutlar romanında ele aldığı kişiler o kadar dolu ve yoğun ki karakterlerle iç içe geçtim okurken. Olayların işlenişi birbiriyle alakası etle tırnak gibi. Ah Pip paranın insanı ne kadar çabuk değiştireceğinin kanlı canlı örneğisin. Küçükken can bildiğin Joe’dan büyüyüp zengin olduktan sonra duyduğun utancı hissederken,bizi can bilenlere karşı duyduğumuz bu yersiz ve ölçüsüz aşağı görmeleri gözümüze soktun. Romanda ele alınan karakterlerin hepsiyle ayrı bir bağ kuruyorsunuz okurken. Oturup kahramanları,olayın işlenişini tek tek ele almak gibi, insanları hazır bir koltuğa oturtmak istemiyorum. Kitabı okumanızı ve kendi koltuğunuzu altınıza kendiniz çekmenizi tavsiye diyorum. Çünkü güzeldi.
247 syf.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
·
3 günde okudu
Büyükbabam,herkes öldüğü zaman geride bir şey bırakmalı derdi.Bir çocuk,bir kitap,bir resim,bir ev,yapmış olduğu bir duvar ya da bir çift ayakkabı.Ya da ekili bir bahçe.Ellerinin bir şekilde dokunduğu ve ruhunun öldüğün zaman gidebileceği bir şey, öyle ki insanlar senin diktiğin ağaç ya da çiçeğe baktığı zaman seni orada görebilsinler.Ne yaptığın önemli değil,derdi,yeterki sen ellerini onun üstünden çektiğin zaman ona dokunduğun zamanki halini değiştiren bir şey yapmış olasın.
Sayfa 226Kitabı okudu
Çağımız kullanılıp atılan kağıt mendil çağı. Burnunu bir kişiye sil,buruşturup at,başka birini al,sil,buruştur,at. Herkes bir diğerinin eteğine siliyor.
Eğilip büküldüm,kırılıp paramparça oldum ama eskisinden çok daha iyi bir şekle büründüğümü hayal ediyorum.
“Bilim hakikati teslim alma çabasıdır.
İlim hakikate teslim olma çabasıdır.
Dolayısıyla hakikate teslim olma çabası, insana kalbi olduğunu hatırlatıyor.”
Yusuf Kaplan
Özgüveni kaybolan toplumlar gücü, güçlü olanı ve güç üreten her şeyi kutsarlar ve her türlü gücün önünde boyun eğmekte bir sakınca görmemeye başlarlar.
Kişilikleri,ahlakları aşınır, kaygan zeminlerde patinaj yapmaya mahkum olurlar. Hiçbir şeye öncülük edemezler.
Beckett, “Sessizlik her şeyi yutar.” derken haklıdır,söz kudretini yitirince konuşmak Kafdağı’na taşınır.