Yine aynı sarsıntı, yine duvarlardan gelen uğultu, yine eşyaların düşme sesi, yine sabaha karşı, yine aynı korku… Değişen tek şey elektriklerin kesilmemesi oldu. Her olduğunda defalarca ölmektense bir kez ölmeyi tercih eder oldum… Hani ışınlanma makinesi icat edilmemişti? Benim aynı korku ve panikle 6 Şubat anına ışınlanmam neydi o halde?